۱۴۰.امام على عليه السلام :هيچ نعمت و زندگى خوشى به زوال نيامد ، مگر به سبب گناهانى كه مردم مرتكب شدند . خداوند هر گز به بندگان ستم نمى كند .

۱۴۱.امام على عليه السلام :اين امّت ، تا زمانى كه جامه غير عرب (جامه فاخر) نپوشند و خوراك غيرِ عرب (خوراك اَشرافى) نخورند ، همواره در خوبى به سر خواهند بُرد . پس هر گاه چنين كردند ، خداوند ، آنان را به خوارى مى افكنَد .

۱۴۲.امام على عليه السلام :كمتر پيش مى آيد كه كسى ، خود را به مردمى همانند سازد و از آنان نشود .

۱۴۳.امام زين العابدين عليه السلام :خداوند ، امّتى را كه در آن بَربَط ^۱ نواخته شود ، خوش بخت نمى كند .

۱۴۴.امام باقر عليه السلامـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ :خداوند عز و جل به پيامبرى از پيامبران ، وحى فرمود كه : «به قومت بگو جامه دشمنان مرا نپوشند و خوراكِ دشمنان مرا نخورند و خود را به شكلِ دشمنان من درنياورند ؛ زيرا اگر چنين كنند ، اينها نيز همانند آنان ، دشمن من خواهند بود» .

۱۴۵.امام رضا عليه السلامـ در نامه اى كه در پاسخ پرسش هاى محمّد بن سنان نوشت ـ :خداوند ،
قتل نفس را حرام كرده است ؛ زيرا در روا شمردن آن ـ اگر روا شده بود ـ ، تباهى و نابودى بشر و تباهىِ تدبير است ... .
خداوند متعال ، زنا را حرام كرده است ؛ زيرا در آن ، مفاسدى از قبيل قتلِ نفس و از بين رفتن نَسَب و وا نهادن تربيت فرزندان و تباه شدن ارث و ميراث و مفاسدى از اين دست است .
خداوند عز و جل تهمت زدن به زنان پاك دامن را حرام كرده است ؛ چون موجب از ميان رفتن نَسَب ها و نفى فرزند و باطل شدن ارث و ميراث و وا نهادن تربيت و از بين رفتن شناخت ها و گناهان بزرگ و ديگر عوامل منجر به تباهى بشر مى شود .