۱۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[مسئوليتِ] نُه چيز ، از امّت من ، برداشته شده است : خطا ، فراموشى ، آنچه ندانند ، آنچه نتوانند ، آنچه بِدان ناچار باشند ، آنچه به زور به آن وادار شوند ، فالِ بد زدن ، وسوسه در انديشيدن در آفرينش ، و رَشك بردن تا زمانى كه به زبان يا دست ، آشكار نشود .

۱۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل چند چيز به من عطا فرمود : فاتحة الكتاب ، اذان ، [نماز ]جماعت در مسجد ، [نماز] روز جمعه ، نماز خواندن بر جنازه ، بلند خواندن سه نماز [صبح و مغرب و عشا] ، رخصت يافتن امّتم در هنگام بيمارى و سفر ، و شفاعتِ آن دسته از امّتم كه مرتكب گناهان كبيره مى شوند .

۱۹۶.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به من و امّتم هديه اى داد كه آن را به هيچ يك از امّت ها اهدا نكرد و اين ، لطف و كرامتى بود از جانب خداوند به ما» .
گفتند : آن هديه چيست ، اى پيامبر خدا؟
فرمود : «روزه نگرفتن در سفر و شكسته خواندن نماز . هر كه چنين نكند ، هديه خداوند عز و جل را رد كرد است» .