۲۵۲.صحيح البخارىـ به نقل از يعقوب بن عبد الرحمان ، از ابو حازم ـ :شنيدم كه سهل بن سعد مى گويد : از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود : «من پيش گام شما در وارد شدن بر حوض [كوثر ]هستم . هر كس بر آن وارد شد ، از آن نوشيد ، و هر كس از آن نوشيد ، هرگز تشنه نشد . گروه هايى بر من وارد مى شوند كه من آنها را مى شناسم و آنها هم مرا مى شناسند ؛ امّا ميان من و آنها فاصله مى افتد» .
نعمان بن ابى عيّاش ، در حالى كه اين خبر را براى بعضى روايت مى كردم ، از من شنيد و گفت : آيا به همين گونه از سهل شنيدى؟
گفتم : آرى .
گفت : من گواهى مى دهم كه همين خبر را از ابو سعيد خُدرى شنيدم كه از اين ، مفصّل تر نقل كرد و گفت : پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «آنان از من هستند! [به من ]گفته مى شود : تو خبر ندارى كه پس از تو ، چه ها كردند! [و من] مى گويم : از رحمت خدا دور باد ، از رحمت خدا دور باد ، هر كس كه پس از من ، [دين خدا را ]تغيير داد!» .
۲۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زمانى به مردم فرا رسد كه [در آن زمان] شنيدن نام مردى ، بهتر از ديدن اوست و ديدن او ، بهتر از آزمودن اوست و اگر او را بيازمايى ، احوالى بر تو نمايان سازد . دينشان ، دِرهم هايشان است و همّ و غمّشان ، شكم هايشان و قبله شان ، زنانشان . براى گِرده نانى ، سر خم مى كنند و براى دِرهم به خاك مى افتند . سرگردان و مست اند . نه مسلمان اند و نه ترسا .
۲۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زمانى بر مردم مى آيد كه شكم هايشان ، خداى آنان است و زنانشان ، قبله شان و دينارهايشان ، دينشان و شرافتشان ، كالايشان . از ايمان ، جز نامش و از اسلام ، جز رسمش بر جاى نمى مانَد و از قرآن ، جز خواندنش . مسجدهايشان ، آباد [و پُر از جمعيت] است و دل هايشان از هدايت ، ويران [و تهى] . عالمانشان ، بدترين خلق خدا در روى زمين هستند .
۲۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زمانى بر امّت من مى آيد كه فرمان روايانشان ستمكارند ، عالمانشان طمعكار و كم تقوا ، عابدانشان رياكار ، بازرگانانشان رباخوار و پوشاننده عيب [كالا] در هنگام خريد و فروش ، و زنانشان در پىِ زيب و زيور دنيا . در اين شرايط ، خداوند بَدان ايشان را بر آنان مسلّط مى گردانَد و نيكانشان دعا مى كنند ؛ امّا دعايشان مستجاب نمى شود .
