۲۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از جمله چيزهايى كه خداوند به امّت من عطا كرد و بدين وسيله ، آنان را بر ديگر امّت ها برترى داد ... اين بود كه پيش تر ، هر گاه پيامبرى مبعوث مى كرد ، او را بر قومش گواه قرار مى داد ، در حالى كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ و مرا بر خلق ، گواه قرار داده است و مى فرمايد : «تا اين پيامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم ، گواه باشيد» .

۲۸۱.امام على عليه السلامـ در حديثى بلند كه در آن ، احوال اهل محشر را بيان مى كند ـ :سپس ، در جايگاهى ديگر ، گِرد مى آيند و از آنان ، خواسته مى شود كه سخن بگويند . پس هر يك از ديگرى مى گُريزد . پس اين است فرموده خداوند عز و جل كه : «روزى كه آدمى از برادرش ، و از مادرش و پدرش ، و از همسرش و پسرانش مى گريزد» . پس ، از آنان خواسته مى شود كه سخن بگويند ؛ امّا سخن نمى گويند ، «مگر كسى كه [ خداى ]رحمان به او رخصت دهد و سخنِ راست بگويد» . در اين هنگام ، پيامبران ـ كه درود خدا برايشان باد ـ برمى خيزند و در اين جايگاه ، گواهى مى دهند . اين است فرموده او كه : «پس چگونه است [حالشان] آن گاه كه از هر اُمّتى ، گواهى آوريم و تو را بر آنان ، گواه آوريم؟» .

۲۸۲.امام على عليه السلامـ در حديثى بلند كه در آن ، احوال نگه داشته شدگان در ايستگاه [قيامت ]را بيان مى كند ـ :پس پيامبران را بلند مى كنند و از آنان در باره ابلاغ پيام هايى كه حامل آنها براى امّت هايشان بوده اند ، سؤال مى شود . آنان مى گويند كه آنها را به امّت هايشان ابلاغ كرده اند . و از امّت ها سؤال مى شود . آنها انكار مى كنند ، چنان كه خداوند متعال فرموده است : «پس قطعاً از كسانى كه [ پيامبران ] به سوى آنان فرستاده شده اند ، خواهيم پرسيد، و قطعاً از [ خود ]فرستادگان [ نيز ] خواهيم پرسيد» . پس مى گويند : «نه بشارت دهنده اى به سراغ ما آمد ، و نه بيم دهنده اى» . در اين هنگام ، پيامبران از پيامبر خدا مى خواهند كه گواهى دهد و ايشان ، به راستگو بودن پيامبران و دروغ گفتن امّت هايى كه انكار مى كنند ، گواهى مى دهد و به هر يك از آن امّت ها مى گويد : آرى! «پس قطعاً براى شما ، بشارتگر و هشداردهنده اى آمده است ؛ و خدا بر هر چيزى تواناست» ؛ يعنى مى تواند اندام هاى شما را عليه خودتان به گواهى گيرد كه پيامبران پيام هاى خود را به شما رسانده اند . اين چنين ، خداوند به پيامبرش مى فرمايد : «پس چگونه است [ حالشان ] آن گاه كه از هر امّتى ، گواهى آوريم و تو را بر آنان ، گواه مى آوريم؟» و آن امّت ها نمى توانند شهادت او را رد كنند ؛ زيرا مى ترسند كه خداوند ، بر دهان هايشان مُهر بزند و اندام ها و اعضاى بدنشان به كارهايى كه كرده اند ، گواهى دهند .