۳۰۲.امام باقر عليه السلام :هر كس بنده اى از بندگان خدا را بشناسد كه هر گاه سخن مى گويد ، دروغ مى گويد ، و هرگاه وعده مى دهد ، به آن عمل نمى كند ، و هرگاه به او امانتى مى سپارند ، خيانت مى كند ، و با اين حال به او امانتى بسپارد ، بر خداست كه او را در آن امانت ، دچار دردِ سر كند (يعنى امانتش از بين برود) . سپس ، نه براى آن به او عوضى دهد ، و نه مزدى .