امانت - صفحه 17

۶.امام على عليه السلام :به نماز اهتمام ورزيد و آن را پاس بداريد ... ديگر ، گزاردن امانت است ؛ زيرا آن كه امانت را به صاحبش باز نگردانَد ، زيانكار است . امانت به آسمان هاى افراشته و زمين هاى گسترده و كوه هاى بلند ، پيشنهاد گرديد ـ كه چيزى بلندتر و گسترده تر و بالاتر و بزرگ تر از اين سه چيز وجود ندارد ـ . و اگر بنا بود چيزى به سبب درازى يا گستردگى يا نيرومندى يا صلابت ، از پذيرش امانتْ خوددارى ورزد ، هر آينه ، اين سه چيزْ [سزاوارترين] بودند ؛ ليكن آنها از كيفر [به جا نياوردن مسئوليت امانت] ترسيدند ، و چيزى را دانستند كه ناتوان تر از آنها نمى دانست ، و او انسان بود «كه او ستمكار و نادان بود» .

1 / 2

باز گرداندن امانت ، ارزشمند باشد يا كم ارزش

۷.امام على عليه السلامـ در سفارش هايش به كميل بن زياد ـ :اى كميل! درياب و بدان كه ما به هيچ كس ، اجازه ترك امانت گُزارى را نمى دهيم . پس هر كه از ما در اين باره تجويزى روايت كند ، نادرست گفته و گناه كرده است و سزاى دروغگويى اش آتش است .
سوگند مى خورم كه با گوش خود شنيدم كه پيامبر خدا ، ساعتى پيش از رحلتش سه بار به من فرمود : «اى ابو الحسن! امانت را به نيكوكار و تبهكار ، بازگردان ، اندك باشد يا بسيار ، [حتّى اگر به ناچيزىِ] نخى باشد يا سوزنى» .

۸.امام صادق عليه السلام :امانت را به كسى كه آن را به شما سپرده است ، باز گردانيد ، نيكوكار باشد يا نابه كار ؛ زيرا پيامبر خدا مى فرمود : «كه [حتّى] نخ و سوزن را به صاحبش پس دهيد» .

صفحه از 170