۱۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس سخنى بگويد كه دوست ندارد فاش شود ، آن سخن ، امانت است ، اگر چه از شنونده اش نخواسته باشد آن را پنهان بدارد [و به كسى نگويد] .

۱۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آگاه باشيد كه از امانتدارى است ! آگاه باشيد كه از خيانت است ، اين كه مردى به برادرش سخنى بگويد و از او بخواهد پنهانش بدارد ؛ امّا او آن را فاش سازد !

۱۷۱.امام زين العابدين عليه السلامـ در توصيف مؤمن ـ :امانتِ خود (راز ديگران) را به دوستانش نمى گويد .

۱۷۲.رجال الكشّىـ به نقل از اسلم ، وابسته محمّد بن حنفيه ـ :با امام باقر عليه السلام نشسته و به زمزم تكيه داده بودم كه محمّد بن عبد اللّه بن حسن ـ كه كعبه را طواف مى كرد ـ ، از برابر ما گذشت . امام باقر عليه السلام فرمود : «اسلم! اين جوان را مى شناسى؟» .
گفتم : آرى . او محمّد بن عبد اللّه بن حسن است .
فرمود : «زودا كه او قيام كند و كشته شود و خونش هدر رود» .
سپس فرمود : «اين سخن را به هيچ كس مگو ، چون در نزد تو امانت است» .

۱۷۳.ثواب الأعمالـ به نقل از ابو هريره و ابن عبّاس ـ :پيامبر خدا ، پيش از رحلتش براى ما سخنرانى كرد و اين آخرين سخنرانى اى بود كه در مدينه ايراد فرمود تا آن كه به خداوند عز و جل پيوست ... ايشان فرمود : « ... هر كس مُرده اى را غسل دهد و در باره اش امانتدارى كند ، به اِزاى هر مويى ، ثواب آزاد كردن يك بنده برايش باشد ، و صد درجه رفعت مى يابد» .
عمر بن خطاب گفت : اى پيامبر خدا ! چگونه در باره اش امانتدارى كند؟
فرمود : «عورت و عيب او را بپوشاند . اگر عورت و عيبش را نپوشانَد ، مزدش بر باد مى رود و عيب و عورت خودش در دنيا و آخرت ، آشكار مى گردد» .