حديث

۲۲۲.امام باقر عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند متعال :«و آنان كه بدى كنند ، كيفرِ هر بدى اى ، همانند آن است و آنان را خوارى اى فرو گيرد . آنان از دست خدا ، هيچ نگاهدارى ندارند»ـ :اينان ، اهل بدعت ها و شُبَهات و شهوات هستند كه خداوند ؛ [نخست] آنان را روسياه مى كند و سپس او را ديدار مى كنند .

۲۲۳.امام باقر عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند متعال :«بگو : آيا شما را از زيانكارترينِ شما آگاه كنم ؟ آنان كه كوشششان در اين زندگى ، گم شده است ؛ ولى خود مى پندارند كه كار نيك مى كنند»ـ :مقصود ، نصرانيان و كشيشان و راهبان و مسلمانان پيرو شبهات و گرايش ها[ى فرقه اى] و حَروريه (خوارج) و بدعت گذاران اند .

۲۲۴.امام صادق عليه السلامـ در باره اين سخن خداى متعال :«و كيست گم راه تر از كسى كه هوس خويش را پيروى كند ، بى هيچ ره نمودى از جانب خدا؟!»ـ :يعنى كسى كه رأى خود را دين مى شمرد .

۲۲۵.الكافىـ به نقل از ابن ابى نصر ، از امام ابو الحسن (رضا) عليه السلام ـدر باره اين سخن خداى متعال : «و كيست گم راه تر از كسى كه هوس خويش را پيروى كند ، بى هيچ ره نمودى از جانب خدا؟!» ـ : يعنى كسى كه در دين ، از رأى خود پيروى كند و هيچ پيشوايى از پيشوايانِ راه راست ، نداشته باشد .

۲۲۶.بصائر الدرجاتـ به نقل از محمّد بن فُضَيل از امام ابو الحسن عليه السلام^۱ـ درباره اين سخن خداوند متعال :«و كيست گم راه تر از كسى كه هوس خويش را پيروى كند ، بى هيچ ره نمونى از جانب خداوند؟!»ـ :يعنى در دينش ، طبق رأى خود عمل كند ، بى ره نمودى از سوى پيشوايان هدايت .

۲۲۷.امام على عليه السلام :سرآغاز پيدايش فتنه ها ، پيروى از هوس هاست و بدعت نهادن احكامى كه در آنها با كتاب خدا مخالفت مى شود و در راهِ [عمل به ]آنها ، گروهى ، بر خلاف
دين خدا ، سرپرستىِ گروهى ديگر را مى پذيرند .