۶۳۹.امام صادق عليه السلام :خداوند از مؤمن ، پيمان گرفته است كه [در دنيا] گفته اش تصديق نشود و از دشمنش انتقام نگيرد . هيچ مؤمنى [با انتقام از دشمن ، ]تسلّاى خاطر پيدا نمى كند (دلش خنك نمى شود) ، مگر اين كه رسوا مى شود ؛ زيرا هر مؤمنى لگام خورده است .

۶۴۰.امام صادق عليه السلامـ در توصيه اش به عبد اللّه بن جُندَب ـ :مؤمنان ، كسانى هستند كه از خدا بترسند و بيم آن داشته باشند كه هدايتى كه عطايشان شده است ، از آنان گرفته شود ، و هر گاه به ياد خدا و نعمت هاى او افتند ، بيمناك و نگران شوند و هر گاه آيات خدا بر ايشان خوانده شود ، از قدرت نمايىِ او ، بر ايمانشان افزوده شود ، و بر پروردگارشان توكّل كنند .

۶۴۱.امام صادق عليه السلامـ در اندرزش به مؤمن طاق ـ :اى پسر نعمان ! بنده مؤمن نيست ، مگر آن گاه كه سه خصلت در او باشد : خصلتى از خداوند ، خصلتى از پيامبر او و خصلتى از امام . خصلتِ خداوندى ، اين است كه رازپوش باشد ، كه خداوند بلندنام [ در وصف
خود] مى فرمايد : «داناى نهان است و هيچ كس را بر نهان خويش ، آگاه نمى سازد» . آن خصلت كه از پيامبر خداست ، اين است كه با مردم مدارا كند و با اخلاقِ دين راستين (اسلام) با آنان رفتار كند . آن خصلت كه از امام است ، شكيبايى ورزيدن در فقر و گرفتارى است ، تا آن كه خداوند در كار او گشايش آوَرد .