فصل يكم : تعريف انسان
1 / 1
تركيب پيكر و روح الهى
قرآن
«و ما انسان را از عصاره اى از يك گل آفريديم . سپس او را آبى در آرامگاهى استوار نهاديم . سپس آن آب را آويزكى ساختيم . بعد ، آن آويزك را گوشتْ پاره اى ساختيم . بعد آن گوشتْ پاره را استخوان ساختيم . بعد ، آن استخوان را گوشت پوشانديم . سپس آن را آفرينشى ديگر ، پديد ساختيم . پس آفرين بر خدا كه بهترينِ آفرينندگان است!» .
«و آفريدن انسان را از گِلى آغاز كرد . سپس نسل او را از چَكيده اى از آبى پست قرار داد . سپس او را بپرداخت و از روح خويش در او دميد و برايتان گوش و ديدگان و دل ها قرار داد . چه اندك ، سپاس مى گزاريد !» .
حديث
۱.امام على عليه السلام :چون چهار ماه از رشد نطفه گذشت ، فرشته اى نزدش فرستاده مى شود و در آن تاريكى هاى سه گانه ، در او جان مى دمد . اين است سخن خدا كه : «سپس آن را آفرينشى ديگر ، پديد ساختيم» ؛ يعنى در او جان دميد .
