۴۵۷.امام حسن عليه السلامـ در مجلس معاويه ـ :من پسر بهترين كنيزان [خدا] و سَرور زنانم . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ما را با علم خداوند ـ تبارك و تعالى ـ تغذيه كرده است و تأويل قرآن و احكام دشوار را به ما آموخته است . سترگ ترين ارجمندى و والاترين كلمه و افتخار و بلندى، از آنِ ماست .

۴۵۸.امام باقر عليه السلام :هيچ كس نمى تواند ادّعا كند كه همه قرآن اعمّ از ظاهر و باطن آن را مى داند ، مگر اوصيا .

۴۵۹.امام باقر عليه السلام :كسى از مردم ادّعا نكرده است كه همه قرآن را چنان كه فرو آمده، گرد آورده است، مگر آن كه دروغ مى گويد. قرآن را آن گونه كه خداوند متعال فرو فرستاده، گرد نياورده و حفظ نكرده، مگر على بن ابى طالب عليه السلام و امامان پس از او.

۴۶۰.تفسير العيّاشىـ به نقل از فضيل بن يسار ـ :از امام باقر عليه السلام در باره اين حديث : «در قرآن آيه اى نيست، مگر آن كه پيدايى دارد و پنهانى و حرفى در آن نيست، مگر آن كه نهايتى دارد و هر نهايتى را آغازى است» پرسيدم كه: مفهوم پيدا و پنهان چيست؟
امام عليه السلام فرمود: «پيدا و پنهان آن، همان تأويل آن است، چه رويدادهايى كه گذشته است و چه آنچه هنوز تحقّق نيافته است.اين تأويل، جريان دارد، همچون جريان خورشيد و ماه. هر گاه چيزى از آن بيايد، واقع مى گردد . خداوند متعال مى فرمايد: «و تأويلش را [كسى] جز خدا و ريشه داران در دانش نمى داند» . ما آن را مى دانيم».