1 / 3

خويى كه خدا دوستش دارد

۱۲.سنن ابن ماجةـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ :نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نشسته بوديم كه فرمود : «نمايندگان عبد القيس نزد شما آمدند» ، در حالى كه كسى ديده نمى شد . در اين اثنا ناگهان از راه رسيدند و پياده شدند و نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند ، بجز اَشَج عَصَرى كه بعدا آمد و پياده شد و اشترش را خواباند و لباس [سفرش] را به كنارى نهاد و سپس نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود : «اى اشج ! در تو دو خصلت است كه خدا آنها را دوست مى دارد : بردبارى و درنگ ورزى» .
اشج گفت : اى پيامبر خدا ! آيا اين دو خصلت ، ذاتىِ من است يا اكتسابى است ؟
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «نه ، ذاتى توست» .

۱۳.سنن أبى داوودـ به نقل از زارع كه يكى از اعضاى هيئت نمايندگى عبد القيس بود ـ :چون به مدينه در آمديم ، جلوتر از شترانمان سراسيمه خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله رسانديم و شروع به بوسيدن دست و پاى ايشان كرديم ؛ امّا منذرِ اَشَج ، صبر كرد و به سراغ جامه دان خود رفت و دو جامه [تميزِ ]خود را پوشيد و آن گاه ، نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد .
پيامبر صلى الله عليه و آله به او فرمود : «در تو دو خصلت وجود دارد كه خدا آنها را دوست مى دارد : بردبارى و درنگ ورزى» .
او گفت : اى پيامبر خدا ! آيا اين دو خصلت ، اكتسابى من است يا خداوند ، مرا بر آنها سرشته است ؟
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «نه ؛ خداوند ، تو را بر آنها سرشته است» .
اشج گفت : خدا را سپاس كه مرا بر دو خصلتى سرشت كه خدا و پيامبرش آنها را دوست دارند .