۲۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در رساله معروفش به «رساله حقوق» ـ :و امّا حقوق رعيّت تو در حكومت ، اين است كه بدانى تو در پرتو قدرتت بر آنان ، ايشان را رعاياى خويش ساخته اى و آنچه آنان را در جايگاه رعيّت تو قرار داده ، ناتوانى و ضعف آنان است . پس كسى كه ناتوانى و ضعف او ، تو را از وى بى نياز گردانيده است ـ تا جايى كه فرمان تو را بر او روان ساخته ، چندان كه هيچ نيرو و توانى ، در برابر تو ندارد و در قبال قدرت تو ياورى جز خدا ندارد ـ ، بسى سزاوار مهربانى و حمايت و بردبارى است ، و چون بدانى كه نعمتِ اين نيرو و توانى را كه با آن ، سلطه يافته اى در آورده اى ، خداوند به تو عطا كرده است ، بسى سزاوار است كه سپاس گزار خدا باشى ، و هر كس خداى را سپاس بگزارد ، نعمتش را بر او افزون مى كند . و هيچ نيرويى نيست جز به يارى خدا .
۲۶.امام صادق عليه السلاملقمان به فرزندش گفت : فرزند عزيزم ! از دل تنگى و بدخويى و كم صبرى دورى كن ؛ زيرا هيچ دوستى ، اين خصلت ها را بر نمى تابد . در كارهايت همواره آرامش و حوصله داشته باش و خويشتن را بر رنج و زحمت هاى برادران ، به شكيبايى وا دار و اخلاقت را با همه مردم ، نيك گردان .
۲۷.امام صادق عليه السلامـ در نامه اش به نجاشى (حاكم اهواز) ـ :بدان كه من تو را به نظرى راه نمايى مى كنم كه اگر به آن عمل كنى ، از آنچه بيمش را دارى ، نجات مى يابى: بدان كه رهايى و نجات تو در حفظ خون ها و آزار نرساندن به اولياى خدا و مهرورزى و مدارا با مردم و درنگ ورزى ، و خوش رفتارى است ، همراه با نرمشِ بدون ضعف ، و سختگيرىِ بدون خشونت ، و مدارا با بالادستت و [نيز] با فرستادگان او كه نزد تو مى آيند ، و اين كه بر پايه حق و عدل ، كارهاى رعيّتت را رتق و فتق كنى ، إن شاء اللّه .
