فصل ششم : تشبيه كردن به دريا براى هشدار دادن

6 / 1

درياى تقدير

۵۹.امام على عليه السلامـ در پاسخ پرسش از تقدير ـ :راهى است تاريك. پس آن را نپيماييد. دريايى است ژرف. پس در آن در نياييد. راز خداست. پس خود را براى [دريافت ]آن به رنج [بيهوده] ميفكنيد.

۶۰.امام على عليه السلامـ در توصيف تقدير ـ :آن ، دريايى است مالامال و ويژه خداوند متعال. ژرفايش ، به اندازه آسمان تا زمين است و پهنايش ، به اندازه مشرق تا مغرب .

6 / 2

درياى دنيا

۶۱.امام على عليه السلام :شما را از دنيا بر حذر مى دارم؛ زيرا كه دنيا ، سراى كوچيدن و جايگاه كدورت [و سختى] است . ساكن آن ، [سرانجام] رَخت بر مى بندد و مقيمش از آن جدا مى شود. اهل خود را به تلاطم مى اندازد ، چونان به تلاطم در آمدن كشتى كه توفان ها ، آن را در اعماق درياها در هم مى شكند و برخى از مسافران ، غرق مى شوند و برخى ديگر مى رَهند ، در حالى كه بر شكم موج ها دست و پا مى زنند و بادها با دامن هاى خود ، بر او مى كوبند و به وحشتش مى افكنند. پس، آن كه غرق شود ، به دادش نمى توان رسيد، و آن كه از آن (كشتى شكسته / بادهاى كوبنده) بِرَهد، به مهلكه اى ديگر ، فرو مى غلتد .