مرجعيت علمى آنان در اصول و فروع دين ، و مصونيت آنان از هر گونه خطا و اشتباه است و تأكيد مى كند كه تمسُّك به آنان ، از ضلالت امّت ، تا دامنه قيامت ، پيشگيرى مى نمايد .
به سخن ديگر ، بر پايه حديث ثقلين و احاديث ديگر ، ^۱ اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله ، وارث دانش پيامبرند و آنچه در باره دين بگويند ، سخن و سنّت اوست ، چنان كه در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده :
حَديثى حَديثُ أبى ، وَ حَديثُ أبى حَديثُ جَدّى ، وَ حَديثُ جَدّى حَديثُ الحُسَينِ عليه السلام ، وَ حَديثُ الحُسَينِ عليه السلام حَديثُ الحَسَنِ عليه السلام ، وَ حَديثُ الحَسَنِ حَديثُ أميرِ المُؤمِنينَ عليه السلام ، وَ حَديثُ أميرِ المُؤمِنينَ عليه السلام حَديثُ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وَ حَديثُ رَسولِ اللّهِ قَولُ اللّهِ عز و جل .^۲
سخن من ، سخن پدرم است و سخن پدرم ، سخن جدّم است و سخن جدّم ، سخن حسين عليه السلام است و سخن حسين عليه السلام ، سخن حسن عليه السلام است و سخن حسن عليه السلام ، سخن امير مؤمنان عليه السلام است و سخن امير مؤمنان عليه السلام ، سخن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله است و سخن پيامبر خدا ، سخن خداوند متعال است .
و در حديثى ديگر ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، در زمينه نقش اهل بيت خود در دفاع از سنّت او و مبارزه با بدعت هاى پس از ايشان ، مى فرمايد :
إنَّ عِندَ كُلِّ بِدعَةٍ تَكونُ مِن بَعدى يُكادُ بِهَا الإِيمانُ وَلِيّا مِن أهلِ بَيتى مُوَكَّلاً بِهِ يَذُبُّ عَنهُ ، يَنطِقُ بِإِلهامٍ مِنَ اللّهِ ، وَ يُعلِنُ الحَقَّ وَ يُنَوِّرُهُ ، وَ يَرُدُّ كَيدَ الكائِدينَ .^۳