فصل چهارم : خاستگاه هاى بدعت
4 / 1
هواى نفس و دنياطلبى
قرآن:
«واى بر كسانى كه كتاب [تحريف شده اى] را با دستان خود مى نويسند، سپس مى گويند: «اين ، از جانب خداست» ، تا بدان ، بهاى ناچيزى به دست آورند. پس واى بر ايشان از آنچه دست هايشان نوشته است ! و واى بر ايشان ، از آنچه [از اين راه] به دست مى آورند ! ».
«و از اهل كتاب ، كسى است كه اگر او را بر خروارى امين شِمُرى ، آن را به تو بر مى گردانَد ؛ و از آنان ، كسى است كه اگر او را بر دينارى امين شِمُرى ، آن را به تو باز نمى گردانَد ، مگر آن كه دائما بر [سرِ] وى به پا ايستى. اين ، بدان سبب است كه آنان [به پندار خود] گفتند : «براى كسانى كه كتاب آسمانى ندارند ، بر زبان ما راهى نيست» ، و بر خدا دروغ مى بندند ، با اين كه خودشان هم مى دانند».
حديث
۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بعد از من ، به كفر و ارتداد ، باز مگرديد : كتاب [ خدا ] را بدون شناخت ، تأويل و تفسير كنيد و به دلخواه خود ، سنّت تازه پديد آوريد؛ [ بدانيد كه ]هر سنّت و سخن و گفتارى كه با قرآن ناساز باشد، آن ، دروغ و باطل است.
