ب ـ روا بودن غيبت از بدعت گذار
۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سه دسته اند كه آبروى آنان ، بر تو حرمتى ندارد: تظاهر كننده به گناه، پيشواى ستمگر ( / منحرف)، و بدعت گذار.
۵۶.امام باقر عليه السلام :سه دسته اند كه حرمتى ندارند: فرقه گراى بدعت گذار ، پيشواى ستمگر ( / منحرف) ، و گنهكارى كه آشكارا گناه مى كند.
۵۷.امام حسن عليه السلام :غيبت كردن از بدعت گذاران ، غيبت به شمار نمى آيد.
ج ـ محروميت از محبّت خدا و رستگارى و پذيرفته شدن اعمال
قرآن
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد ! چيزهاى پاكيزه اى را كه خدا براى شما حلال كرده است ، حرام مشماريد ، و از حد مگذريد ، كه خدا از حد گذرندگان را دوست نمى دارد».
«كسانى كه بر خدا دروغ مى بندند ، رستگار نمى شوند».
حديث
۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، عمل بدعت گذار را نمى پذيرد تا آن گاه كه بدعتش را رها كند.
