فصل سوم : احاديثى كه ظاهر آنها بر امكان بَدا در قضاى محتوم، دلالت مى كند

۳۰.امام على عليه السلام :خداوند، [حتّى] كار حتمى شده را باز مى گرداند .

۳۱.الكافىـ به نقل از محمّد بن مسلم، از امام باقر يا امام صادق عليهماالسلام، وقتى در باره شب قدر، مورد پرسش قرار گرفت ـ :در آن شب، فرشتگان و نويسندگان، به آسمانِ زيرين فرود مى آيند و چيزهايى را كه در اين سال، انجام مى شوند و چيزهايى كه به بندگان مى رسد ، مى نويسند ؛ امّا اختيار آن چيزها در دست خدا و منوط به مشيّت اوست. پس آنچه را بخواهد، پيش مى اندازد و آنچه را بخواهد، پس مى اندازد ، و محو و اثبات مى كند و اصل كتاب، نزد اوست .

۳۲.امام باقر عليه السلامـ وقتى اين سخن خداى متعال ذكر شد :«در آن [شب]، هر كارى [به نحو ]استوار، فيصله مى يابد»ـ :در شب قدر، هر چيزى كه در آن سال رخ مى دهد تا شب قدر سال آينده ، از: خير يا شر ، و فرمان بردارى يا نافرمانى ، و مولود و اَجَل و روزى ، مقدّر مى شود. پس آنچه در اين شبْ مقدّر گردد و حُكم شود، حتمى است ؛ امّا براى خداوند عز و جل در آن، مشيّت است .

۳۳.امام صادق عليه السلام :تقدير در شب نوزدهم ، قضا (حكم) در شب بيست و يكم و قطعى شدنِ آنچه تا شب قدر سال بعدى رخ مى دهد، در شب بيست و سوم ماه رمضان است و البته خداوند ـ كه ثنايش بِشكوه باد ـ اين حق را دارد كه هر چه در باره آفريدگانش مى خواهد، انجام دهد .