۴۰.علل الشرائعـ به نقل از على بن سالم ـ :امام صادق عليه السلام فرمود: «اگر براى كسى، در شبى كه در آن، هر كارى به نحو استوار فيصله مى يابد، [حج ]نوشته نشود، در آن سال، حج به جا نمى آورد ، و آن، شب بيست و سوم ماه رمضان است ؛ زيرا در آن شب، قافله هاى حاجيان، نوشته مى شود و در آن شب روزى ها و اَجَل ها و آنچه از اين سال تا سال ديگر رخ مى دهد، نوشته مى شود» .
گفتم : پس، كسى كه در اين شب [نامش ميان حج گزاران ]نوشته نشده، نمى تواند حج به جا آورد ؟
فرمود : «نه» .
گفتم : اين، چگونه ممكن است ؟
فرمود : «من اصلاً در مقام مجادله با شما نيستم ، واقع مطلب همين است» .

۴۱.امام صادق عليه السلامـ وقتى در باره اين سخن خداوند، مورد پرسش قرار گرفت :«خدا آنچه را بخواهد، محو يا اثبات مى كند ، و اصل كتاب، نزد اوست»ـ :آن كتاب ، كتابى است كه خداوند در آن، آنچه را بخواهد، محو يا ثبت مى كند . در اين جاست كه دعا، قضا را باز مى گرداند ، و بر اين دعا نوشته شده «دعايى كه به آن ، قضا باز گردانده مى شود» تا اين كه [قضا ]در اصل كتاب قرار گيرد . در اين صورت ، دعا در باره آن سودى نمى بخشد .

۴۲.التوحيدـ به نقل از حسن بن محمّد نوفلى، در باره سؤالى كه سليمان مَروَزى از امام رضا عليه السلام پرسيد ـ :سليمان گفت : آيا مرا باخبر نمى سازى كه «ما آن را در شب قدر، فرو فرستاديم» در باره چه چيزى فرو فرستاده شده است؟
امام رضا عليه السلام فرمود : «اى سليمان! در شب قدر، خداوند عز و جلآنچه را از اين سال تا سال ديگر رخ مى دهد (همچون زندگى و مرگ ، يا خير و شر ، يا روزى) ، مقدّر مى سازد. پس آنچه در اين شبْ مقدّر مى نمايد ، جزو [قضاى ]حتمى است» .
سليمان گفت : فدايت شوم! اكنون فهميدم. پس، زيادتر بفرما . [امام عليه السلام ]فرمود : «اى سليمان! بعضى از امور ، نزد خداوند ـ تبارك و تعالى ـ متوقف مى مانند تا هر كدام را بخواهد، مقدّم مى دارد و هر كدام را بخواهد، به تأخير مى افكند» .