۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در دعايى كه از جبرئيل عليه السلام دريافت كرد ـ : پاكا خداى نجاتبخش! وه كه چه نيكى كننده است! و پاكا خداى نيكى كننده! وه كه چه جوينده است!
۴۰.امام على عليه السلام :معبودى جز خداى يكتا نيست... آن نيكوكارِ مهربان به هر آن كس كه به سايه او پناه ببرد و به ريسمانش چنگ بزند.
۴۱.امام على عليه السلامـ در دعا ـ :اى نيكوكار! اى مهربان ! تو به من از پدرم و مادرم و از همه آفريدگان ، نيكوكارترى.
۴۲.امام على عليه السلام :معبود من! در تمام ايّام زندگى ام ، همواره [ لطف و ] نيكى تو شامل حال من بوده است. پس [ لطف و ] نيكى ات را در [پس از] مرگم ، از من قطع مكن.
۴۳.امام زين العابدين عليه السلام :سَرورم! تو همواره در طول زندگى ام به من نيكى [ و لطف ]كرده اى . پس بعد از مرگم نيز [ لطف و ] نيكى ات را از من قطع مكن. سَرورم! چگونه از حُسن نظرت به من بعد از مرگم ، نوميد باشم؟ !
۴۴.امام زين العابدين عليه السلامـ در «مناجات اِنجيليه» ـ :بار خدايا!... اى آن كه از پدرى دلسوز ، به من نيكوكارترى ، و از يارِ همدوش ، به من نزديك ترى ... اى آن كه از پدر دلسوز ، به من مهربان ترى ، و از فرزندى مهربان ، به من نيكوكارترى...
سَرورم! پياپى از تو نيكى و دَهِش مى رسد. پس سپاس [تو ]بر من لازم است. بنا بر اين ، هر سپاسى را كه از تو بر زبان مى آورم يا در دل دارم، و هر سخنى را كه در ستايش تو مى گويم و تكرار مى كنم ، بى گمان ، تو سزامندِ آنى و حقّ توست، و در مقايسه با نيكى هاى تو ، ناچيز و اندك است.
