۱۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تنها چيزى كه بر عمر مى افزايد، نيكى كردن است.

۱۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرگ انسان بر اثر گناهان ، بيشتر از مرگش با اَجَل است ، و زنده ماندن او بر اثر نيكوكارى ، بيشتر از زنده ماندش با عمر است .

۱۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در ميان بنى اسرائيل ، دو برادر بودند كه بر دو شهر ، حكومت مى كردند. يكى از آن دو با خويشاوندانش نيكوكار و با رعيّتش دادگر بود، و ديگرى با خويشاوندانش بدرفتار و بر رعيّتش ستمگر بود. در روزگار آن دو ، پيامبرى به سر مى برد. خداوند به آن پيامبر ، وحى فرمود كه: «از عمر آن نيكوكار ، سه سال باقى مانده است و از عمر آن بدرفتار ، سى سال» .
آن پيامبر صلى الله عليه و آله اين مطلب را به رعاياى هر دو حكمران ، خبر داد. اين خبر ، هم رعيّت آن دادگر را اندوهگين ساخت و هم رعاياى آن بيدادگر را. پس كودكان را از مادران ، جدا ساختند و خوردن و آشاميدن را ترك كردند و به صحرا رفتند تا به درگاه خداوند عز و جل دعا كنند كه آن حكمرانِ دادگر را طول عمر دهد و سايه آن حكمران ستمگر را از سرشان كوتاه سازد و سه روز در صحرا ماندند. پس خداوند عز و جل به آن پيامبر صلى الله عليه و آله ، وحى فرمود كه: «به بندگانم خبر ده كه بر آنان ، رحم آوردم و دعايشان را پذيرفتم . باقى مانده عمر آن نيكوكار را براى آن ستمگر قرار دادم و باقى مانده عمر آن ستمگر را براى آن نيكوكار».
مردم به خانه هايشان باز گشتند و آن حكمرانِ بدرفتار ، سرِ سه سال درگذشت و حكمران دادگر ، سى سال در ميانشان زيست.
آن گاه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اين آيه را تلاوت كرد : «و هيچ سالْ خورده اى ، عمر دراز نمى يابد و از عمرش كاسته نمى شود ، مگر آن كه در كتابى مندرج است. در حقيقت ، اين كار ، براى خدا ، آسان است».