۱۴.امام باقر عليه السلام :در كتابِ على بن الحسين عليه السلام چنين يافتيم : « «همانا اولياى الهى ، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند» . هرگاه واجبات الهى را به جا آورند و به سنّت هاى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله عمل كنند و از حرام هاى الهى بپرهيزند و از زرق و برق گذراى دنيا دل بركَنند و به آنچه پيشِ خداست ، دل ببندند و در پىِ رزق پاكيزه خدا باشند ، بى آن كه خواستار فخرفروشى و مال اندوزى باشند. آن گاه ، آنچه از حقوق واجب بر عهده آنان است ، ادا كنند ، اينان اند . آن كسانى كه خداوند به آنان در آنچه به دست آورده اند ، بركت داده است و بر آنچه براى آخرت خويش ، پيش فرستاده اند، پاداش مى يابند» .

۱۵.امام صادق عليه السلامـ در باره سخن خداوند متعال :«هر كس از خداوند پروا كند ، خداوند ... او را از جايى كه گمان نمى كند ، روزى مى بخشد»ـ :يعنى در آنچه به او داده ، بركت قرار مى دهد .

2 / 2

پيشوايىِ اهل بيت عليهم السّلام

۱۶.امام حسن عليه السلام :اگر مردم ، سخن خداوند عز و جل و پيامبرش را مى شنيدند ، آسمانْ بارانش را ، و زمينْ بركتش را به آنان مى بخشيد و هرگز در اين امّت ، اختلاف و زد و خورد ، پيش نمى آمد و همه از نعمتِ سرسبز دنيا تا روز قيامت ، برخوردار مى شدند .

۱۷.امام حسين عليه السلامـ در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه السلام رُخ مى دهد ـ :بركت ، از آسمان به سوى زمينْ فرو مى ريزد ، تا آن جا كه درخت ، به سبب ميوه فراوانى كه خداوند در آن مى افزوده ، مى شكند .
[ مردم،] ميوه زمستانى را در تابستان و ميوه تابستانى را در زمستان مى خورند ، و اين ، معناى سخن خداوند متعال است كه: «و اگر مردمِ آبادى ها ايمان مى آوردند و پروا پيشه مى كردند ، بركت هايى را از آسمان و زمين به روى آنان مى گشوديم ؛ ليكن تكذيب كردند» .