۳۳.امام على عليه السلام :سپس قرآن را بر او ، فرو فرستاد ... و آن را برطرف كننده عطش دانشمندان و بهار دل هاى دانايانْ قرار داد ... و برهانى براى آن كس كه بِدان ، سخن گويد و گواهى براى آن كه به وسيله آن ، اقامه دعوا كند .
۳۴.امام على عليه السلامـ از سخنان ايشان در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :او را با نورى روشنگر ، برهانى آشكار ، راهى روشن و كتابى هدايتگر فرستاد .
۳۵.امام على عليه السلامـ از سخنان ايشان در بيان برترى اسلام و قرآن ـ :سپس قرآن را بر او ، فرو فرستاد ، و آن ، نورى است كه چراغ هايش خاموش نمى شود ... و جدا كننده اى [بين حق و باطل] است كه [نورِ] برهانش ، فرو نمى نشيند و بيان روشنى است كه اركانش فرو نمى ريزند .
۳۶.امام على عليه السلام :خداوند عز و جل در بسيارى از آيات قرآن ، حق و باطل را از هم متمايز ساخته است و پس از روشنگرى و برهان ، ديگر بهانه اى براى بندگان در سرپيچى از فرمانش باقى نگذاشته است .
۳۷.فاطمه عليهاالسلامـ از سخنان ايشان در حديث فَدَك ـ :كتاب خدا ، شامل بصيرت هاى آشكار و آياتى مى شود كه اسرار آنها پيداست ، و برهانى است كه ظواهر آن ، روشن است .
۳۸.امام كاظم عليه السلام :به نام خداى بخشنده مهربان . پاكى تو ـ اى خدا ـ و سپاس ، تو راست ... . اين چنين ، خويشتن را در كتاب محفوظ و پاك و فرو فرستاده ات ـ كه برهانى روشنگر است ـ ، وصف كرده اى .
۳۹.امام حسين عليه السلامـ در خبر مباحثه اى كه ميان امير مؤمنان عليه السلام و يك يهودىِ عالِم به
تورات و انجيل و زبور و كتاب هاى پيامبران عليهم السلام و آشنا به دلايل آنان ، صورت گرفت ـ :يهودى گفت : اين ابراهيم بود كه با برهان نبوّتش ، آن كافر را مبهوت كرد .
على عليه السلام به او فرمود : «همين طور است . محمّد صلى الله عليه و آله نيز هنگامى كه آن شخص منكرِ حياتِ پس از مرگ ، يعنى اُبَىّ بن خَلَف جُمَحى ، نزدش آمد و استخوان پوسيده اى در دست داشت و آن را ساييد و سپس گفت : اى محمّد ! «چه كسى اين استخوان پوسيده را زنده مى كند؟» ، خداوند ، محمّد را به آيات استوار خويش ، گويا ساخت و با برهان نبوّتش ، آن مرد را مبهوت ساخت و فرمود : «آن را همان كسى زنده مى كند كه نخستين بار ، پديدش آورد . او بر هر آفرينشى ، داناست» . پس آن منكر ، بهت زده ، راه خويش را گرفت و رفت» .
