۱۳۴.امام حسين عليه السلامـ در نيايش ـ :بار خدايا! مرا در پناه و در دسته خودت قرار ده ... با «به نام خدا» ، شفا مى جويم . با «به نام خدا» ، طلب كفايت مى كنم و بر خدا ، توكّل مى كنم و از او كمك مى طلبم و از او در برابر هر ستمگرى كه ستم كند و هر بيدادگرى كه بيداد كند و هر كوبنده اى كه بكوبد و هر باز دارنده اى كه باز دارد ، يارى مى جويم «كه خدا ، بهترين نگهدار است و او ، مهربان ترينِ مهربانان است» .

4 / 8

در امان ماندن از غرق شدن

قرآن

«و [ نوح ] گفت: «در آن [كشتى] ، سوار شويد. به نام خداست روان شدنش و لنگر انداختنش . بى گمان ، پروردگار من ، آمرزنده مهربان است»» .

حديث

۱۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه امّت من در كشتى بنشينند و بگويند : «رفتن و لنگر افكندنش ، به نام خداست . بى گمان ، پروردگارم ، آمرزگار و مهربان است» «و خدا را چنان كه سزاى اوست ، ارج ننهادند ...» تا آخر آيه ، از غرق شدن در امان خواهند بود .

۱۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه [كسانى از] امّت من ، سوار كشتى شوند و بخوانند : «به نام خداوند بخشنده مهربان» . «و خداى را چنان كه سزاى اوست ، ارج ننهادند . در روز رستاخيز ، سراسر زمين ، در مشت اوست و آسمان ها ، در هم پيچيده به دست اويند . او منزّه است و برتر از آنچه [برايش] شريك آورند» . «رفتن و لنگر انداختنش ، به نام خداست . بى
گمان ، پروردگارم ، آمرزگار و مهربان است» » ، از غرق شدن ، در امان خواهند بود .