۴۴.امام على عليه السلام :بايد نياز به مردم و بى نيازى از آنها ، هر دو در دلت جمع باشد . نيازت به آنها در نرمگويى و خوش رويى تو باشد و بى نيازى ات از آنان ، در حفظ آبرو و نگهدارى عزّتت .

۴۵.امام على عليه السلام :به يكديگر خوش رويى نشان دهيد و در ملاقات هايتان ، اظهار شادمانى كنيد .

۴۶.امام على عليه السلام :هر گاه دو مسلمان با هم جمع شوند و با يكديگر سخن بگويند ، خداوند متعال ، آن يك را كه با دوستش گشاده روتر است ، مى آمرزد .

۴۷.امام باقر عليه السلام :مردى در بصره از جا برخاست و به امير مؤمنان عليه السلام گفت : اى امير مؤمنان ! ما را از برادران [و دوستان] آگاه فرما .
فرمود : « برادران ، دو دسته اند : برادران مورد اعتماد ، و برادران [هنگام] بگو بخند . امّا برادران مورد اعتماد ، اينان [به منزله] دست و بال و خانواده و دارايى [انسان] هستند . پس هر گاه به برادرت اعتماد داشتى ، مال و جانت را نثار او كن ، و با دوستانش ، دوست و با دشمنانش ، دشمن باش و رازدار و عيب پوش او باش و خوبى هايش را آشكار ساز . بدان ـ اى پرسنده ـ كه اين دسته برادران ، از كبريتِ اَحمَر كمياب ترند .
و امّا برادران [هنگام] بگو بخند ، تو از ايشان به لذّت خود مى رسى . پس اين را از آنان مَبُر و بيش از آن هم از درون آنان مجوى و با آنان ، گشاده رو و شيرين زبان باش ، آن سان كه ايشان با تو هستند .

۴۸.امام باقر عليه السلام :هر كس با موافقانش خوش گفتار باشد تا با آنان ، اُنس و الفت بگيرد ، و با مخالفانش گشاده رو باشد تا خود و برادرانش را از گزند ايشان ، در امان بدارد ، هر
آينه ، به چنان خير و درجات بلندى نزد خدا نائل آمده است كه اندازه آنها را جز خدا ، كسى نمى داند .