۷۱.امام على عليه السلام :بخشندگىِ مرد ، او را نزد دشمنانش [هم] محبوب مى سازد و بخلش ، وى را [حتّى ]نزد فرزندانش منفور مى گردانَد .
۷۲.الأمالى ، طوسىـ به نقل از صفوان جمّال ـ :مُعلَّى بن خُنَيس ـ كه آهنگ سفر داشت ـ براى خداحافظى ، خدمت امام صادق عليه السلام رسيد . امام عليه السلام بعد از خداحافظى كردن به او فرمود : «اى مُعلّى! از خدا ، عزّت بجوى تا به تو عزّت ببخشد» .
گفت : چگونه ، اى پسر پيامبر خدا ؟
فرمود : «اى معلّى! از خداوند متعال بترس تا همه چيز ، از تو بترسد . اى مُعلّى! با نيكى كردن به برادرانت ، خود را محبوبِ آنان گردان ؛ چرا كه خداوند ، داد و دَهِش را [موجب ]دوستى قرار داده است و بخل ورزى را [موجب] دشمنى . به خدا سوگند ، اگر شما از من چيزى بخواهيد و من به شما عطا كنم و در نتيجه ، مرا دوست بداريد ، اين نزد من ، خوش تر از آن است كه از من نخواهيد و من هم به شما چيزى ندهم و در نتيجه ، مرا دشمن بداريد . هر چيزى كه خداوند عز و جل از طريق من به شما برساند ، ستوده شده واقعى خداوند متعال است و شما از شكرگزارى خدا ، به واسطه آنچه با دستان من به شما مى رساند ، دور نيستيد» . ۱
3 / 7
بدى كردن
۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دل ها ، بر دوست داشتن كسى كه به آنها نيكى كند ، و بر نفرت از كسى
كه به آنها بدى روا دارد ، سرشته شده است .
1.يعنى : اگر من به شما عطايى بدهم و مورد ستايش و سپاس گزارىِ شما قرار گيرم ، در واقع ، از خداوند ، ستايش و سپاس گزارى شده است ؛ چرا كه دهنده اصلى ، اوست .
