«آنان كه كافر شدند ، ندا داده مى شوند كه : «خشم خدا ، بزرگ تر از خشم شما به خودتان است . آن جا كه به ايمان ، فرا خوانده شديد و كفر ورزيديد» » .

«اوست آن كه شما را در زمين ، جانشين قرار داد . پس هر كس كافر شود ، كفرش بر ضدّ خود اوست و كفر كافران ، در نزد خدا ، جز بر خشم نمى افزايد ، و كفر كافران براى آنان ، جز خسارت به بار نمى آورد» .

حديث

۱۱۰.امام صادق عليه السلامـ در بيان نوع پنجم از انواع كفر در كتاب خداوند عز و جل ـ :. . . گونه پنجمِ كفر ، كفر [به معناى ]بيزارى جُستن است . از اين گونه است ، اين فرموده خداوند عز و جلكه از قول ابراهيم عليه السلام بازگو مى كند : «به شما كفر مى ورزيم و ميان ما و شما ، دشمنى و كينه هميشگى پديدار شده تا وقتى كه فقط به خدا ايمان آوريد» .

۱۱۱.صفات الشيعةـ به نقل از علاء بن فضيل ـ :امام صادق عليه السلام فرمود : «هر كس كافرى را دوست بدارد ، در حقيقت ، خدا را دشمن داشته است و هر كس كافرى را دشمن بدارد ، در حقيقت ، خدا را دوست داشته است» .
سپس فرمود : «دوستِ دشمن خدا ، دشمن خداست» .

۱۱۲.امام صادق عليه السلام :هر كسى كه به خاطر دين دوستى و دشمنى نورزد ، دين ندارد .

۱۱۳.الكافىـ به نقل از فضيل بن يسار ـ :از امام صادق عليه السلام پرسيدم : آيا مِهرورزى و دشمن داشتن ، از ايمان است ؟
فرمود : «آيا ايمان ، چيزى جز دوستى و دشمنى است ؟» .
سپس اين آيه را تلاوت فرمود : «خدا ، ايمان را براى شما ، دوست داشتنى گردانيد و آن را در دل هاى شما بياراست و كفر و پليدكارى و سركشى را در نظرتان ناخوشايند
ساخت . آنان [ كه چنين اند ] ، ره يافتگان اند» .