سرزمین (بلد) - صفحه 8

مِن دِماءِ النّاسِ و لا أموالِهِم شَيئا . 1
زودا كه پس از من ، فتنه هايى سخت پديد آيد ! بهترين [و سالم ترين] مردم در آنها ، مسلمانان باديه نشين هستند ؛ آنان كه دستشان به چيزى از خون و اموال مردم ، آلوده نمى شود .
در حديثى ديگر از ايشان آمده است :
إذا كانَ فى آخِرِ الزَّمانَ وَ اختَلَفَتِ الأَهواءُ فَعَلَيكُم بِدينِ أهلِ البادِيَةِ . 2
هر گاه آخر الزمان شود و گرايش ها گونه گون گردد ، به دين باديه نشينان ، چنگ زنيد .
بدين سان ، معيار اصلى انتخاب شهر يا روستا براى سكونت ، نقش آن در بهره ورى علمى و عملى انسان است . در حديثى از پيامبر صلى الله عليه و آله به اين موضوع، اشاره شده است :
البِلادُ بِلادُ اللّهِ ، وَ العِبادُ عِبادُ اللّهِ ، فَحَيثُما أصَبتَ خَيرا فَأَقِم . 3
سرزمين ها ، سرزمين خدايند ، و مردمان ، بندگان خدايند . پس هر كجا كه خيرى يافتى ، همان جا اقامت گزين !
در حديثى از امام على عليه السلام نيز اين مطلب، بدين سان بيان شده است :
لَيسَ بَلَدٌ بِأَحَقَّ بِكَ مِن بَلَدٍ ، و خَيرُ البِلادِ ما حَمَلَكَ . 4
هيچ سرزمينى براى [سكونت] تو ، سزاوارتر از سرزمين ديگر نيست ، و بهترينِ سرزمين ها ، آن سرزمينى است كه تو را به دوش گيرد .

1.المعجم الكبير : ج ۲۲ ص ۳۶۵ ح ۹۱۴ ، اُسد الغابة : ج ۶ ص ۲۳۲ ش ۶۱۴۸ ، كنز العمّال : ج ۱۱ ص ۱۴۶ ح ۳۰۹۷۴ .

2.الفردوس : ج ۱ ص ۲۵۶ ح ۹۹۶ .

3.مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۳۵۰ ح ۱۴۲۰ .

4.نهج البلاغة : حكمت ۴۴۲ .

صفحه از 128