حديث

۳.امام صادق عليه السلامـ در پاسخگويى به پرسش درباره سخن خداى عز و جل :«پس اگر در ايشان رشدى يافتيد ، اموالشان را به آنان رد كنيد»ـ :يافتن رشد ، [قدرت ]نگهدارى از مال است .

۴.تفسير العيّاشىـ به نقل از يونس بن يعقوب ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : مراد از رشد در اين سخن خداوند : «پس گر در آنان رشدى يافتيد ، اموالشان را به آنان رد كنيد» چيست ؟
فرمود : «[توانايى او در] نگهدارى از اموالش» .

۵.تفسير القمّى :[در باره] سخن او كه : «يتيمان را بيازماييد تا وقتى به [سنّ] زناشويى برسند . پس اگر در آنان رشدى يافتيد ، اموالشان را به ايشان رد كنيد ، و آن اموال را [از بيم آن كه مبادا] بزرگ شوند ، به اسراف و شتاب مخوريد» ، فرمود : «اگر كسى مال يتيمى در اختيارش بود ، برايش جايز نيست آن مال را به او بدهد ، تا آن گاه كه به سنّ زناشويى برسد [و محتلم شود] . پس هر گاه محتلم شد ، حدود و انجام دادن فرايض بر وى واجب مى شود و نبايد تباه كننده[ى مال] و شرابخوار و زناكار باشد . هر گاه در او رشد يافت ، مالش را به او رد كند و بر آن، گواه بگيرد و اگر نمى دانند كه بالغ شده است ، از طريق بوى زير بغلش يا روييدن موى زهارش امتحان مى شود . اگر اين نشانه ها را داشت ، بالغ شده است و بايد اموالش را به او برگرداند ، به شرط آن كه رشيد باشد ، و جايز نيست مال او را به بهانه اين كه هنوز بزرگ نشده است ، نگه دارد» .

۶.صحيح مسلمـ به نقل از ابن عبّاس ، در پاسخ نجدة بن عامر ـ :پرسيدى : چه وقت دوره يتيمى تمام مى شود ؟ هر گاه به سنّ ازدواج برسد و در او رشد ديده شود و
اموالش به او باز گردانده شود ، دوره يتيمى اش سپرى شده است .