بيدارسازى فطرت و وجدان او برنامه ريزى نمايد و كارى كند كه او به انديشه و تفكّر ، وادار شود . ^۱
انسان با بازگشت به فطرت و باز شدن راه تعقّل و تفكّر بر او ، در حقيقت ، از تاريكى جهل خارج مى شود و به روشنايى نور فطرت و عقل ، گام مى نهد و بدين سان ، زمينه براى شناخت حقايقى كه انبياى الهى براى هدايت بشر به راه تكامل آورده اند ، فراهم مى گردد . ^۲
پس از آماده شدن مخاطب براى دريافت پيام خداوند متعال ، نخستين پيامى كه بايد به او منتقل شود ، اين است كه برنامه تكاملى اى كه خداوند از طريق پيامبران براى انسان فرستاده ، تنها شامل مصالح معنوى و اُخروى او نيست؛ بلكه مصالح مادّى و دنيوى وى را نيز تأمين خواهد كرد و در صورت تحقّق جامعه انسانىِ مورد نظر انبيا ، از بهترين زندگى ها در دنيا و آخرت ، برخوردار خواهد بود . ^۳
انسان ، موجودى است ناشناخته . علم با همه پيشرفت هايى كه داشته ، هنوز نتوانسته رازهاى اين موجود پيچيده را به درستى كشف كند . از اين رو ، انديشه بشر از ارائه راه تكامل مادّى و معنوى او ناتوان است و بايد براى آشنايى با اين راه ، با جهان غيب ، ارتباط پيدا كند و آن جهان را بشناسد و باور كند . چنين ارتباطى ، جز از طريق انبياى الهى امكان پذير نيست . ^۴
نخستين پيام تكامل آفرين انبيا ـ كه خلاصه همه برنامه هاى آنهاست ـ ، توحيد است . ^۵ نخستين پيام اجتماعى توحيد نيز قيام براى تحقّق عدالت اجتماعى است