حديث

۲۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :امر به معروف و نهى از منكر انجام نمى دهد ، جز كسى كه در او سه خصلت است : در آنچه بِدان امر يا از آن نهى مى كند ، اهل مدارا باشد ، و در آنچه بِدان امر يا از آن نهى مى كند ، اهل عدالت باشد، و در آنچه بِدان امر يا از آن نهى مى كند ، عالم باشد .

۲۵۳.امام على عليه السلامـ در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :[خداوند ،] او را دعوت كننده به حق و گواه بر خلق فرستاد . بدون هيچ سستى و كوتاهى اى ، رسالت هاى پروردگارش را ابلاغ كرد و بدون سستى و عذرتراشى ، در راه خدا با دشمنان خدا جهاد نمود . پيشواى هر پرهيزگار و ديده هر هدايتجويى است .

۲۵۴.امام على عليه السلامـ در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت او ـ :او را به نور افروزنده و برهان آشكار و راه ظاهر و كتاب هدايتگر برانگيخت . تبار او بهترين تبار ، و شجره او بهترين شجره ، و شاخه هاى آن ، معتدل ، و ميوه هاى آن ، در دسترس است . زادگاهش مكّه و هجرتش به مدينه بود . در آن سرزمين ، نامش جهانگير شد و بانگش از آن جا گسترش يافت . خداوند ، او را با دليل كافى و موعظه شفابخش ، و دعوت تدارك كننده به رسالت فرستاد ، و شريعت هاى ناشناخته را به دست او آشكار ساخت ، و بدعت هاى ناصواب را به دست او در هم شكست ، و احكام متروك را تبيين كرد .

۲۵۵.امام على عليه السلام :خداوند سبحان ، ياد [خود] را مايه صفاى دل ها قرار داد كه پس از سنگينى ، با آن گوش فرا مى دهد ، و پس از ضعف بينايى ، با آن مى نگرد ، و پس از دشمنى ، با آن مطيع مى شود . خداوند ـ كه نعمت هايش والاست ـ ، هماره در هر بُرهه اى از زمان پس از برهه اى ديگر و در فواصل زمانى ، بندگانى دارد كه در انديشه شان با آنان به نجوا مى پردازد و در كُنه عقل هايشان با آنان به گفتگو مى نشيند ، و آنان با نور بيدارى در چشم ها و گوش ها و دل ها به سان راه نمايان بيابان ها ، چراغِ راه مى شوند ، و روزهاى خدا را به ياد مردم مى آورند ، و [مردم را] از مقام و جايگاهى الهى بيم مى دهند . هر كس راه ميانه را در پيش گيرد ، سلوكش را مى ستايند ، و به او مژده نجات مى دهند ، و هر كس راه راست و چپ را در پيش گيرد ، سلوك او را مورد نكوهش قرار مى دهند ، و او را از هلاكت بر حذر مى دارند . آنان ، اين چنين ، چراغ هاى آن تاريكى ها و ره نمون هاى آن شبهات اند .