۲۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به برخى از پيامبران ، وحى كرد : «به كسانى كه براى غير دين ، دنبال دين آموزى هستند ، و براى غير عمل، دانش مى آموزند ، و دنيا را براى غير آخرت ، طلب مى كنند ، و براى مردم ، لباس گوسفندان به تن مى كنند ، در حالى كه دل هايشان به سان دل گرگان است ، و زبان هاى آنان ، شيرين تر از عسل ، امّا كارهايشان تلخ تر از شبيار (برگ صبر) است ، بگو : آيا به من نيرنگ مى زنند ؟ قطعا آنها را در فتنه اى در خواهم افكند كه حكيم را سرگردانْ وا گذارد !» .

۲۶۳.امام على عليه السلام :هر گاه گفتار گوينده با نيّت او همگون گردد ، شنونده گفتارش را مى پذيرد ، و هر گاه گفتار او ، ناهمگون با نيّت او باشد ، گفتارش به خوبى در دل شنونده نمى نشيند .

۲۶۴.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :هر گاه سخنى از دل بر خيزد ، بر دل مى نشيند ، و هر گاه از زبان بيرون آيد ، از مرز گوش ها در نمى گذرد .

۲۶۵.امام باقر عليه السلام :خداوند عز و جل يكى از كتاب هاى خود را براى يكى از پيامبرانش فرو فرستاد . در آن ، اين چنين آمده بود : «گروهى از آفريدگان من ، با دين ، با [مردم] دنيا ، فريبكارى مى كنند . بر روى دل هايى كه به سان دل گرگ هاست ، لباس ميش مى پوشند ، و دل هايشان از شبيار (برگ صبر) ، تلخ تر و زبانشان از عسل ، شيرين تر ، و اعمال پنهانشان از مُردار ، بدبوتر است . آيا به [رحمت] من مغرور شده اند ؟! يا به من نيرنگ مى زنند ؟! يا بر من جرئت يافته اند ؟ !
به عزّتم سوگند مى خورم كه فتنه اى بر آنها بر خواهم انگيخت كه افسارش را در نوردد و به تمام گوشه هاى زمين برسد و افراد حكيم را در سرگردانى رها سازد . آن فتنه ،انديشه صاحب انديشه و حكمت حكيم را باطل مى سازد . آنان را دسته دسته مى كنم . و بدى يكديگر را به آنان مى چشانم و به دست دشمنانم ، از دشمنانم انتقام مى گيرم و مرا باكى نيست كه همه آنان را عذاب كنم ! و البته باكم نيست» .