۳۵۴.امام على عليه السلام :با مردم ، طبق آنچه مى پذيرند ، برخورد كنيد و از آنچه انكارش مى كنند ، اجتناب نماييد ، و بار آنان را بر دوش خود يا ما نگذاريد ؛ زيرا امر (ولايت) ما دشوار و پيچيده است كه جز فرشته اى مقرّب يا پيامبرى فرستاده شده يا بنده اى كه خداوند ، دل او را به ايمانْ آزموده باشد ، تاب تحمّل آن را ندارد .
۳۵۵.امام زين العابدين عليه السلام :امّا حقّ آن كه پند مى گيرد ؛ حقّ او ، آن است كه... به او سخنى بگويى كه عقلش تاب آن را دارد ؛ زيرا براى هر سطح عقل ، طيفى از گفتار است كه آن را مى شناسد و از آن ، اجتناب مى كند .
۳۵۶.امام صادق عليه السلام :روزى نزد على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام از «تقيّه» ياد كردم . فرمود : «سوگند به خدا ، اگر ابو ذر از آنچه در دل سلمان بود ، آگاهى داشت ، او را مى كشت !» .
۳۵۷.الكافىـ به نقل از عبد العزيز قَراطيسى ـ :امام صادق عليه السلام به من فرمود : «اى عبد العزيز ! ايمان به مثابه نردبان ، ده پلّه دارد كه از آن ، پلّه پلّه بايد بالا رفت . بنا بر اين ، نبايد آن كه از دو درجه ايمان برخوردار است ، به آن كه از يك درجه برخوردار است ، بگويد : تو چيزى نيستى ، تا آن كه به درجه دهم برسد . پس آن را كه در درجه پايين تر از توست ، ساقط شده مدان كه آن كه در درجه اى بالاتر از توست ، تو را ساقط شده خواهد دانست ؛ و هر گاه به كسى بر مى خورى كه يك درجه از تو پايين تر است ، او را با مدارا و نرمى تا درجه ات بالا ببر ، و آنچه را تاب ندارد ، بر او تحميل نكن ، كه او را در هم خواهى شكست ، و هر كه مؤمنى را در هم شكند ، جبران آن برعهده خود اوست» .
۳۵۸.الكافىـ به نقل از عبد الأعلى ـ :از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : «پذيرش امر (ولايت) ما ، تنها به تصديق آن نيست ؛ بلكه از جمله پذيرش آن ، پنهان ساختن آن و حفظ آن از نااهل است . به آنان سلام برسان و به ايشان بگو : خداوند ، رحمت كند بنده اى را كه محبّت مردم را به سوى خود جلب كند ! براى مردم ، آنچه را بر مى تابند ، بازگو كنيد و آنچه را انكار مى كنند ، از آنان پنهان نماييد» .
