۳۶۸.زاد المعادـ به نقل از ابن قيّم جوزى ـ :[پيامبر خدا] ، هماره به مقتضاى نياز و مصلحت مخاطبان ، خطابه ايراد مى كرد .

۳۶۹.امام على عليه السلام :وقتى براى گفتار ، زمان مناسبى نمى بينى ، سخن مگو .

۳۷۰.امام على عليه السلام :به سان طبيبِ مداراگر باش كه دوا را در آن جايى كه سود بخشد ، مى نهد .

۳۷۱.امام حسين عليه السلامـ به ابن عبّاس ـ :اى ابن عبّاس ! در آنچه سودى به تو نمى بخشد ، سخن مگو ، كه من مى ترسم گناهى بر دوش تو باشد ؛ و بدانچه سود مى بخشد ، تنها هنگامى سخن بگو كه براى گفتار ، فرصت را مناسب مى بينى . بسا گوينده اى كه به حقْ سخن گويد ؛ امّا مورد نكوهش قرار گيرد !

۳۷۲.امام صادق عليه السلام :بدانچه به تو مربوط نيست ، زبان مگشا ، و بسيارى از كلام مربوط به خودت را هم وا گذار ، مگر آن كه فرصت را براى آن مناسب بيابى . اى بسا گوينده اى كه مفيد و به حقْ سخن مى گويد ؛ امّا چون به جايش نيست ، به زحمت مى افتد .

۳۷۳.امام صادق عليه السلامـ به يارانش ـ :از من گفتارى بشنويد كه براى شما از شتران سياه مو ^۱ بهتر است : هيچ كس بدانچه سودش نمى بخشد ، و در آن جا كه مفيد است ، بسيارى از گفتار را وا نهد ، مگر آن كه زمانِ مناسب بيابد . بسا گوينده اى كه نابه جا سخن مى گويد و با گفتارش بر خود جفا مى كند .