۴۳۸.امام على عليه السلامـ به فرزندش حسن عليه السلام ـ :در آنچه نمى دانى ، سخن را وا گذار ، و مخاطب ساختن را در آن جا كه بِدان مكلّف نيستى ، وا نِه ، و از راهى كه از گم راهى اش بيم دارى ، اجتناب كن .

۴۳۹.امام على عليه السلام :آنچه را نمى دانى ، نگو ، هرچند آنچه را مى دانى اندك باشد ، و آنچه را كه دوست ندارى در باره ات گفته شود ، نگو .

۴۴۰.امام على عليه السلام :از سخن گفتن در باره آنچه راهبُردش را نمى شناسى و از حقيقت آن آگاه نيستى ، پرهيز كن ؛ زيرا گفتارت ره نمون عقل توست و جملات تو ، از آگاهى تو خبر مى دهد . تا آن جا كه در ايمنى هستى ، از طولانى كردن گفتار ، اجتناب كن ، و تا آن جا كه مى توانى ، گفتارت را كوتاه كن ؛ زيرا براى تو مناسب تر است و بر فضيلت تو دلالت بيشترى دارد .

۴۴۱.امام على عليه السلام :آنچه را نمى دانى ، مگو ، كه با خبر دادن در آن جا كه مى دانى ، مورد اتّهام قرار مى گيرى .

۴۴۲.امام على عليه السلام :از جمله حكمت ، آن است كه ... در باره آنچه نمى دانى ، سخن مگويى .

۴۴۳.امام على عليه السلام :عقل ، آن است كه آنچه را مى دانى ، بگويى و بدانچه سخن مى گويى ، عمل كنى .