حديث
۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در باره اين سخن خداوند متعال كه :«و آزمايش نمى شوند؟»ـ :لاجرم فتنه اى [و آزمونى] بايد كه امّت پس از پيامبرش با آن آزمايش شود تا مؤمن راستين از مؤمن دروغين مشخّص گردد ؛ چرا كه وحى، قطع مى شود و شمشير و تفرقه تا روز قيامت، باقى مى مانند .
۶۵.الكافىـ به نقل از حلبى ـ :از امام صادق عليه السلام در باره آيه شريف: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد ! خدا شما را به چيزى از شكار كه در دسترس شما و نيزه هاى شما باشد، خواهد آزمود» پرسيدم . فرمود : «شكارها را از هر سو به جانب ايشان رانده شدند، چندان كه در نزديكى ايشان قرار گرفتند ، تا بدين وسيله خداوند، آنان را بيازمايد» .
۶۶.امام صادق عليه السلامـ در باره سخن خداوند :«هر آينه خدا شما را به چيزى از شكار كه در دسترس شما و نيزه هاى شما باشد، خواهد آزمود»ـ :در عمره حديبيّه ، حيوانات وحشى براى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گرد آورده شدند، چندان كه در دسترس و تيررس مسلمانان قرار گرفتند ، تا بدين وسيله خداوند، آنان را بيازمايد .
۶۷.امام على عليه السلام :اگر خداوند جليل ، آن گاه كه پيامبرانش را بر انگيخت ، مى خواست گنجينه هاى طلا و كان هاى زر ناب و باغ هاى پردرخت را به رويشان بگشايد ، و پرندگان آسمان و جانوران شكارى زمين را برايشان گرد آورد ، قطعا اين كار را مى كرد ، و اگر چنين مى كرد، آن گاه آزمايش از ميان مى رفت و پاداش، منتفى مى شد و خبرها[ى مربوط به وعده و وعيد الهى] بيهوده مى گشت ، و تن آسايان مستوجب مزد سختى ديدگان نمى شدند ، و مؤمنان به پاداش نيكوكاران دست نمى يافتند [چون نه رنج و ابتلايى در كار بود و نه احسانى در ميان] ، و نام ها[يى مثل : مطيع و عاصى يا نيكوكار و بدكار] ، براى افراد، معناى روشنى در بر نمى داشتند. از اين رو ، اگر خداوند از آسمان معجزه اى فرو مى فرستاد، و همه آنان در برابرش گردن مى نهادند و تسليم مى شدند ، و اگر چنين مى كرد، ديگر هيچ كس در معرض آزمايش قرار نمى گرفت.
