گفتنى است كه در قرآن كريم، كلمه «بهتان» ، شش بار ۱ به كار رفته است . همچنين واژه هايى مانند : «افتراء» ، ۲ «اِفك» ، ۳ «كذب» ، ۴ «رَمْى» ۵ و «تقوُّل» ۶ نيز در اين كتاب آسمانى در مفهوم «بهتان» كاربرد دارند .
نكته قابل توجّه، اين كه: واژه «بهتان» در قرآن ، تنها در مورد دروغ بستن به انسان به كار رفته است و همچنين است چهار مورد از مشتقّات واژه «رمى» ۷ در صورتى كه واژه «افتراء» در اكثر قريب به اتّفاق موارد، و كلمه «تقوُّل» ، ۸ دو بار در دروغ بستن به خدا به كار رفته ؛ امّا واژه هاى «افك» و «كذب» ، هم در مورد دروغ بستن به خداوند متعال و هم در دروغ بستن به انسان ، در قرآن به كار رفته اند .
و اينك توضيحى كوتاه در باره ره نمودهاى قرآن و احاديث در مورد اين رفتار ناشايست :
1 . مصاديق «بهتان» در قرآن
هر چند قرآن و احاديث، هرگونه بهتان و نسبت ناروا دادن به انسان هاى بى گناه را نكوهيده شمرده اند ، امّا در قرآن به چند نمونه از نسبت هاى ناروا اشاره شده كه مى توان از آنها به عنوان نكوهيده ترين مصاديق بهتان ياد كرد :
الف ـ نسبت دادن گناه خود به ديگرى
نسبت ناروا به ديگرى، دو گونه است : گاهى نسبت دهنده ، خود، مرتكب آن گناه
1.نساء : آيه ۲۰ و ۱۱۲ و ۱۵۶ ، نور : آيه ۱۶ ، احزاب : آيه ۵۸ ، ممتحنه : آيه ۱۲ .
2.آل عمران : آيه ۹۴ ، نساء : آيه ۴۸ ، انعام : آيه ۲۱ و ۹۳ و ۱۳۸ و ۱۴۰ ، اعراف : آيه ۸۹ و... .
3.نور : آيه ۱۲ ، فرقان : آيه ۴ ، عنكبوت : آيه ۱۷ ، سبأ : آيه ۴۳ و... .
4.آل عمران : آيه ۷۵ و ۷۸ و ۹۴ و ... .
5.نساء : آيه ۱۱۲ ، نور : آيه ۴ و ۶ و ۲۳ .
6.حاقّه : آيه ۴۴ ، طور : آيه ۳۳ .
