۱۴۳.امام صادق عليه السلام :امير مؤمنان عليه السلام هر گاه مى خواست به جنگ برود ، اين دعاها را مى خواند : «بار خدايا ! تو راهى از راه هايت [يعنى جهاد] را نشان دادى و خشنودى ات را در آن نهادى ، و دوستانت را به سوى آن فرا خواندى ، و پاداش آن را از پاداش همه راه هايت، بالاتر ، و فرجام آن را از فرجام همه آنها باارزش تر ، و آن را محبوب ترينِ راه ها در نزد خودت قرار دادى . سپس در اين راه از مؤمنان، جان و مالشان را به ازاى بهشت خريدى ؛ همانان كه در راه تو جهاد مى كنند و مى كشند و كشته مى شوند . اين، وعده حقّى است كه تو داده اى .
پس مرا از كسانى قرار ده كه در اين راه، جانشان را به تو فروختند و سپس به بيعتى كه با تو كردند، وفا نمودند و نه بيعتى شكستند و نه پيمانى نقض كردند و نه تغييرى دادند و نه چيز ديگرى را جايگزين آن نمودند ؛ بلكه هدفشان پذيرش محبّت تو بود ، و نزديك شدن به تو» .

۱۴۴.أنساب الأشرافـ در بيان آمدن حجر بن عَدى نزد امام حسين عليه السلام بعد از صلح امام حسن عليه السلام با معاويه ـ :حُجر نزد حسين عليه السلام رفت و گفت : اى ابا عبد اللّه ! عزّت را به ذلّت فروختيد ، و بسيار را وا گذاشتيد و اندك را پذيرفتيد . يك امروز به حرف من گوش كن و ديگر تا ابد به حرفم گوش مكن ! نظر حسن را رها كن و شيعيانت را گرد آور . سپس قيس بن سعد بن عُباده را فرا بخوان و او را با سپاهيان روانه ساز . من نيز با سواران، بيرون مى روم و پسر هند را در لشكرگاهش غافلگير مى كنيم و بر او مى تازيم تا اين كه خداوند، ميان ما و او داورى كند، كه او بهترينِ داوران است؛ چرا كه آنان، اكنون در غفلت اند .
[امام حسين عليه السلام ] به او فرمود : «ما بيعت كرده ايم ، وآنچه تو گفتى، شدنى نيست» .