۳۵.المعجم الكبيرـ به نقل از معقل بن يسار ـ :من در روز بيعت رضوان كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از مردم بيعت مى گرفت ، شاخه اى از شاخه هاى درخت را از روى سر ايشان بالا گرفته بودم . ايشان از آنان بيعت تا پاى جان نگرفت ؛ بلكه از آنان بيعت گرفت بر اين كه فرار نكنند . با زنان نيز از پشت جامه دست مى داد .
۳۶.سنن الترمذىـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ :در باره آيه شريف «هر آينه خدا از مؤمنان، خشنود شد، آن گاه كه در زير درخت با تو بيعت مى كردند» ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از ما بيعت گرفت كه فرار نكنيم و بيعتمان با او بر سر جان نبود .
۳۷.صحيح البخارىـ به نقل از يزيد بن ابى عبيد ـ :از سلمة بن اكوع پرسيدم : در روز حديبيّه با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر سر چه چيز، بيعت كرديد ؟
گفت : بر سر جان .
۳۸.صحيح البخارىـ به نقل از يزيد بن ابى عبيد ـ :سلمه گفت : من با پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت كردم و سپس به سايه درخت رفتم . چون مردم از پيرامون ايشان پراكنده شدند ، فرمود : «اى پسر اكوع ! بيعت نمى كنى ؟».
گفتم : من بيعت كردم، اى پيامبر خدا !
فرمود : «باز هم» و من دوباره با او بيعت كردم .
من (يزيد بن ابى عبيد) به او (سلمه) گفتم : در آن روز، بر چه بيعت مى كرديد ؟
گفت : بر سر جان .
