۵۷.السنن الكبرى ، نسائىـ به نقل از اَميمه دختر رقيقه ـ :با گروهى از زنان انصار براى بيعت، نزد پيامبر صلى الله عليه و آله رفتم . گفتيم : اى پيامبر خدا ! با تو بيعت مى كنيم كه: به خدا شرك نورزيم ، و دزدى نكنيم ، و زنا ندهيم ، و بچّه هاى نامشروع را با بهتان به شوهرانمان نسبت ندهيم ، و در هيچ كار نيكى، از تو نافرمانى نكنيم .
فرمود : «تا جايى كه توانستيد و تاب آورديد» .
گفتيم : پيامبر خدا به ما از خود ما مهربان تر است .
گفتيم : اى پيامبر خدا ! با ما دست نمى دهى ؟ بيا با تو بيعت كنيم، اى پيامبر خدا !
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «من با زنان دست نمى دهم ؛ بلكه سخن من با صد زن، همانند سخنم با يك زن است» يا فرمود : «مثل سخنم با يك زن است» .
۵۸.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از زنان، بيعت گرفت كه : مويه گرى نكنند ، چهره نخراشند ، و در خلوت با مردان ننشينند .
۵۹.دعائم الإسلام :يكى از شرط هايى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در بيعت از زنان گرفت، اين بود كه با مردان نامحرم، هم سخن نشوند .
۶۰.مسند ابن حنبلـ به نقل از اَ نَس ـ :پيامبر صلى الله عليه و آله هنگامى كه با زنان بيعت كرد، از آنان پيمان گرفت كه نوحه گرى نكنند . زنان گفتند : اى پيامبر خدا ! در جاهليت، زنانى بودند كه با ما در نوحه گرى، همنوايى ۱ مى كردند . آيا در اسلام، ما نيز با آنان همنوايى بكنيم ؟
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «در اسلام، همنوايى در نوحه گرى، جايز نيست . در اسلام، ازدواج شغار ۲ و نحر كردن شتر، جايز نيست . در اسلام، جَلَب و جَنَب ۳ جايز نيست ، و كسى كه دست به غارت بزند، از ما نيست» .
1.واژه «اِسعاد» در متن عربى، به معناى همنوايى زنان در نوحه و مويه كردن است . در جاهليت، رسم بود كه وقتى زنى عزيزش را از دست مى داد، تا يك سال بر او مى گريست ، و همسايگان و خويشاوندانش او را در اين كار، كمك مى كردند، يعنى در تعداد و اوقات گريه كردن ها با او جمع مى شدند و تا زمانى كه آن زن بر عزيزش نوحه و گريه مى كرد، آنان نيز از او تبعيت و به او كمك مى كردند ، و هر گاه بعداً يكى ديگر از آنها مصيبت زده مى شد، زنان ديگر در نوحه و گريه به كمكش مى رفتند. پيامبر صلى الله عليه و آله از اين كار، نهى فرمود (لسان العرب : مادّه «سعد») .
2.شغار ، نوعى ازدواج در جاهليت بوده است كه در آن مردى به مردى مى گفت : «شاغَرَنى» يعنى خواهر يا دخترت را به ازدواج من در آور تا متقابلاً من خواهر يا دخترم را به ازدواج تو در آورم ، بدون آن كه بين آن دو، مهريّه اى قرار داده شود.
3.جَلَب و جَنَب ، به اين معناست كه كارگزار زكات براى دريافت زكات از مردم ناحيه اى، در جايى دورتر چادر زند و سپس كسى را بفرستد كه زكات ها را جمع آورى كند و برايش بياورد. از اين كار، نهى شده است. در معناى اين دو واژه، اقوال ديگرى هم هست كه در كتب حديث و لغت ، از جمله لسان العرب ، به تفصيل آمده است.
