326 كشتن
1508 ـ حرمت آدم كشى
قرآن:
«بدين سبب بر بنى اسرائيل حكم كرديم كه هر كس نفسى را بدون حقّ قصاص يا بى آن كه در روى زمين فساد و تبهكارى كندْ بكشد، چنان است كه همه مردم را كشته و هر كه نفسى را زنده كند، چنان است كه تمام مردم را زندگى بخشيده است».
ر.ك : نساء : آيات 29 ، 92 ، 93 و مائده : آيه 28 و انعام : آيات 140 ، 151 و كهف : آيه 74 و فرقان : آيه 68 و تكوير : آيه 9 .
حديث :
۵۱۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سركش ترين مردم كسى است كه بى گناهى را كه قصد كشتن او را نداشته است، بكشد يا غيرزننده خود را بزند.
۵۱۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در روز قيامت نخستين چيزى كه درباره آن ميان مردم داورى مى شود، خون است.
۵۱۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيگمان اگر همه دنيا نابود شود،نزد خدا اهميتش كمتر از خونى است كه به ناحق ريخته شود.
۵۱۴۴.امام رضا عليه السلام :خداوند قتل نفس را حرام فرمود؛ چون اگر اين كار را روا مى شمرد، موجب نابودى مردم و هرج و مرج در جامعه مى شد.
1509 ـ كشتن مؤمن
قرآن:
«هر كس عمداً مؤمنى را بكشد، كيفرش دوزخ است كه در آن جاويدان خواهد بود. و خدا بر او خشم مى گيرد و لعنتش مى كند و عذابى بزرگ برايش آماده ساخته است».
حديث :
۵۱۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! من در ميان شما باشم و جنازه مقتولى پيدا شود و قاتلش معلوم نباشد؟! اگر اهل آسمانها و زمين در كشتن مرد مسلمانى همداستان شوند، هر آينه خداوند همه آنان را، بى شمار و بى حساب، عذاب دهد.
۵۱۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس [حتى] با نيم كلمه حرف در كشتن مؤمنى كمك كند، روز قيامت خدا را در حالى ديدار كند كه بر پيشانيش نوشته شده است: نوميد (محروم) از رحمت خدا.
۵۱۴۷.امام باقر عليه السلام :هر كس عمداً مؤمنى را بكشد، خداوند متعال همه گناهان را براى او ثبت كند و مقتول از گناهان پاك شود و اين سخن خداوند متعال است [، آن جا كه به نقل از يكى از فرزندان آدم به برادرش مى فرمايد]: «مى خواهم گناه من و گناه خودت را به دوش كشى و از دوزخيان باشى».
۵۱۴۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به اين پرسش كه : اگر مؤمن عمداً مؤمنى را بكشد آيا توبه دارد؟ ـفرمود: اگر به خاطر ايمانش او را كشته باشد، توبه ندارد. ولى اگر از روى خشم يا به انگيزه امرى از امور دنيا بكشد، توبه اش اين است كه قصاص شود.