347 تكليف
1610 ـ توصيف تكليف الهى
۵۵۶۶.امام على عليه السلام :بدانيد كه آنچه بدان مكلّف شده ايد، اندك و ثوابش بسيار است. اگر براى ستم و تجاوز كه خداوند از آنها نهى فرموده است كيفرى ترسناك هم نبود، باز پاداش خوددارى از آنها چندان بزرگ است كه در ترك آنها بهانه اى نيست.
۵۵۶۷.امام على عليه السلام :خداوند سبحان، بندگان خود را فرمان داده است، حال آنكه آنان مختارند و بازشان داشته است براى اين كه به آنان هشدار داده باشد و تكليف آسان فرموده و تكليف دشوار نداده است و كار اندك را پاداش فراوان مى دهد، نه با زور نافرمانى مى شود و نه با اكراه و اجبار فرمانبرى. پيامبران را از سر بازيچه نفرستاد و براى بندگان بيهوده كتاب آسمانى نازل نكرد و آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست به باطل نيافريد «اين گمان كسانى است كه كفر ورزيدند. پس واى بر كافران از آتش» .
1611 ـ خداوند كسى را جز به اندازه توانش تكليف نمى كند
قرآن:
«خداوند، هيچ كس را جز به اندازه توانايى اش تكليف نمى كند. آنچه [ از خوبى ]به دست آورده به سود او، و آنچه [ از بدى ]به دست آورده به زيان اوست ».
حديث:
۵۵۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[تكليف و مسؤوليت نسبت به]نُه خصلت، از امّت من برداشته شده است: خطا، فراموشى، آنچه نمى دانند، آنچه توانش را ندارند، آنچه بدان ناچارند، آنچه به زور بدان وادار مى شوند، فال بد زدن، وسوسه تفكّر در آفرينش و حسادت تا زمانى كه به زبان يا دست، آشكار نشود.
۵۵۶۹.امام صادق عليه السلام :بندگان، جز به كمتراز توانشان فرمان داده نشده اند. پس، هر چيزى كه مردم به انجام آن مأمور شده اند، توانايى آن را دارند و آنچه كه در توانشان نيست، از عهده آنان برداشته شده است.
