131
منتخب ميزان الحكمه

168 ـ علّت غيبت

۵۰۲.امام صادق عليه السلام پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:آن جوان را لاجرم غيبتى بايد. عرض شد: چرا، اى رسول خدا؟ فرمود: بيم كشته شدن مى رود.

۵۰۳.كمال الدينـ به نقل از عبداللّه بن فضل هاشمى ـ: شنيدم امام صادق عليه السلام مى فرمود: صاحب الامر را غيبتى است كه ناچار به وقوع مى پيوندد كه هر باطل انديشى در آن شك مى كند . عرض كردم: فدايت شوم، براى چه؟ فرمود: به سبب چيزى كه اجازه نداريم آن را براى شما فاش سازيم.
عرض كردم: پس، حكمت غيبت او چيست؟ فرمود: حكمت غيبت او همان حكمت غيبت حجّتهاى الهى پيش از اوست. حكمت آن فقط پس از ظهور او معلوم خواهد شد ... غيبت ، امرى از ( امور ) خداست و رازى از رازهاى خدا و غيبى از غيب خدا. وقتى دانستيم كه خداوند عز و جل حكيم است، تصديق مى كنيم كه همه كارهاى او از روى حكمت است هر چند راز حكيمانه بودن آنها بر ما معلوم نباشد.

۵۰۴.امام صادق عليه السلام :قائم عليه السلام هرگز ظهور نمى كند تا آنگاه كه امانتهاى خداوند متعال (يعنى مؤمنان از صلب كافران) بيرون آيند . پس، هرگاه آنان بيرون آمدند قائم بر دشمنان خدا چيره مى شود و آنها را مى كشد.

۵۰۵.امام صادق عليه السلام :اين كار (قيام قائم عليه السلام ) رخ نخواهد داد تا آن كه هر گروه و دسته اى حكومت بر مردم را به دست گيرد تا كسى نگويد : اگر حاكم مى شديم عدالت را مى گسترانديم. بعد از اين، قائم حق و عدل گستر قيام مى كند.

۵۰۶.امام كاظم عليه السلام :اگر در ميان شما به تعداد اهل بدر وجود داشت، قائم ما قيام مى كرد.

169 ـ بهره گيرى مردم از امام در زمان غيبت

۵۰۷.امام مهدى عليه السلام :چگونگى بهره مند شدن از من در روزگار غيبتم همچون بهره مند شدن از خورشيد است، آنگاه كه در پس ابر از ديدگان پنهان مى شود. من مايه امان زمينيانم همچنان كه ستارگانْ مايه امان آسمانيان هستند.

170 ـ نشانه هاى ظهور

۵۰۸.امام على عليه السلام :آنگاه كه خاطب به هلاكت درمى افتد ۱ و امامِ عصر از ديدگان پنهان مى شود و دلهايى شاداب و دلهايى ديگر فسرده مى گردند، آرزومندان نابود مى شوند و از هم فرو مى پاشند و مؤمنان باقى مى مانند كه شمارشان اندك است، سيصد نفر يا بيشتر. در ركاب اين مؤمنان دسته اى [از فرشتگان ]مى جنگند كه روز بدر در كنار پيامبر خدا صلى الله عليه و آله جنگيدند كه نه كشته شدند و نه مردند.

۵۰۹.كمال الدينـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: خداوند براى مؤمنان نشانه هايى از قيام قائم عليه السلام بر شمرده است. عرض كردم: خداوند مرا فداى شما كند ، آن نشانه ها چيست؟ فرمود: اين سخن خداوند متعال كه: «شما» يعنى مؤمنان پيش از قيام قائم «را حتما به چيزى از ترس و گرسنگى و كمبود مال و جان و ميوه ها مى آزماييم و شكيبايان را نويد ده» .

1.مقصود از كلمه «خاطب» مى تواند طالب خلافت باشد يا سخنورى كه به ناحق سخن مى گويد و يا «حاطب (با حاء بدون نقطه)» است كه در اين صورت به معناى گردآورنده هيزم است.


منتخب ميزان الحكمه
130

۵۰۳.كمال الدين عن عبدِ اللّهِ بنِ الفَضلِ الهاشِمِيّ :سَمِعتُ الصّادقُ جَعفرَ بنَ مُحمَّدٍ عليهماالسلاميَقولُ : إنّ لِصاحبِ هذَا الأمرِ غَيبةً لابُدَّ مِنها يَرتابُ فيها كلُّ مُبطلٍ. فقُلتُ : وَلِمَ جُعِلتُ فِداكَ؟ قالَ : لِأمرٍ لَم يُؤذنْ لنا في كَشفِهِ لكُم .
قلتُ : فما وجْهُ الحِكمةِ في غَيبتهِ ؟ قال : وجْهُ الحِكمةِ في غَيبتهِ وجهُ الحكمةِ في غَيباتِ مَن تقدّمَهُ مِن حُجَجِ اللّهِ تعالى ذِكرُهُ ، إنّ وجهَ الحكمةِ في ذلكَ لا يَنكشِفُ إلّا بعدَ ظهورِهِ ... إنّ هذا الأمرَ أمرٌ مِن أمرِ اللّهِ تعالى ، وسِرٌّ مِن سرِّ اللّهِ ، وغيبٌ مِن غَيبِ اللّهِ ، ومتى عَلِمنا أنّهُ عزّ وجلّ حكيمٌ صدّقْنا بأنّ أفعالَهُ كلَّها حِكمةٌ ، وإنْ كانَ وجهُها غيرَ مُنكَشِفٍ . ۱

۵۰۴.عنه عليه السلام :القائمُ عليه السلام لَن يَظهرَ أبدا حتّى تَخرُجَ ودائعُ اللّهِ تعالى [يعني بها المؤمنينَ مِن أصلابِ الكافرينَ ]فإذا خَرجَتْ ظَهرَ على مَن ظَهرَ مِن أعداءِ اللّهِ فقتَلَهُم؟ ۲

۵۰۵.عنه عليه السلام :ما يكونُ هذا الأمرُ حتّى لا يبقى صِنفٌ مِن النّاسِ إلّا وقد وُلّوا عَلَى النّاسِ، حتّى لا يَقولَ قائلٌ : إنّا لو وُلِّينا لَعَدَلْنا ! ثُمّ يَقومُ القائمُ بالحقِّ والعَدلِ . ۳

۵۰۶.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لو كانَ فيكُم عِدّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُنا . ۴

169 ـ انتِفاعُ النّاسِ بِالإمامِ في غَيبتِهِ

۵۰۷.الإمامُ المهديُّ عليه السلام :أمّا وَجـهُ الانْتِفاعِ بي في غَيبَتي فكالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَيَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ، وإنّي لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ كما أنّ النُّجومَ أمانٌ لأهلِ السَّماءِ . ۵

170 ـ عَلاماتُ الظُّهورِ

۵۰۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إذا هلَكَ الخاطِبُ ۶ وزَاغَ صاحِبُ العَصرِ وبقِيَتْ قلوبٌ تَتَقلّبُ مِن مُخْصِبٍ ومُجْدِبٍ، هلَكَ المُتَمَنّونَ واضْمَحَلَّ المُضْمَحِلّونَ وَبقِيَ المؤمنونَ ، وقَليلٌ ما يكونونَ ، ثلاثُمائةٍ أو يَزيدونَ ، تُجاهِدُ معَهُم عِصابةٌ جاهَدَتْ مَعَ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله يومَ بَدرٍ ، لَم تُقْتَلْ ولَم تَمُتْ . ۷

۵۰۹.كمال الدين عن محمّدَ بنِ مُسلمٍ :سَمعتُ أبا عبدِاللّهِ عليه السلام يَقولُ : إنّ قُدّامَ القائمِ عَلَاماتٍ تكونُ مِنَ اللّهِ عزّوجلّ للمؤمنينَ ، قلتُ : وما هِيَ ، جَعَلني اللّهُ فِداكَ؟ قالَ : ذلكَ قَولُ اللّهِ عزّ وجلّ : «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ» يعني المؤمنينَ قبلَ خروجِ القائمِ عليه السلام « بِشَيْءٍ مِنَ الخَوْفِ والجُوعِ ونَقْصٍ مِنَ الأمْوالِ والأنْفُسِ والثَّمَراتِ وبَشِّرِ الصّابِرينَ»۸ . ۹

1.كمال الدين : ۴۸۲ / ۱۱ .

2.علل الشرائع : ۱۴۷ / ۲ .

3.الغيبة للنعماني : ۲۷۴ / ۵۳ .

4.مشكاة الأنوار : ۱۲۸ / ۳۰۰ .

5.بحار الأنوار : ۵۲ / ۹۲ / ۷ .

6.لعلَّ المُرادُ بالخاطِبِ الطالبُ للخلافَةِ أو الخَطيبِ الذي يَقومُ بغيرِ الحَقِّ أو بالحاءِ المُهمَلةِ أي جالِبُ الحَطَبِ . الغيبة للنعماني : ۱۹۵ الهامش الخامس .

7.بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۳۷ / ۴۲ .

8.البقرة : ۱۵۵ .

9.كمال الدين : ۶۴۹ / ۳ .

  • نام منبع :
    منتخب ميزان الحكمه
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1380
    نوبت چاپ :
    اوّل
    پیوند معرفی کتاب :
    http://www.hadith.net/post/45349
تعداد بازدید : 417948
صفحه از 1425
پرینت  ارسال به