408 توفيق
1860 ـ توفيق
قرآن:
«گفت: اى قوم من! بينديشيد، اگر از جانب پروردگارم دليلى روشن داشته باشم و او از سوى خود روزى نيكويى به من داده باشد [آيا باز هم از پرستش او دست بردارم؟] من نمى خواهم در آنچه شما را از آن باز مى دارم مخالفت كنم[و خود مرتكب آن شوم]. من قصدى جز اصلاح [مردم] در حد توان خود ندارم و توفيق من جز به [يارى ]خدا نيست. بر او توكّل كرده ام و به سوى او باز مى گردم».
حديث :
۶۶۱۴.امام على عليه السلام :توفيق، عنايت [الهى ]است.
۶۶۱۵.امام على عليه السلام :توفيق، رحمت [الهى ]است.
۶۶۱۶.امام على عليه السلام :توفيق،از كشش هاى پروردگار است.
۶۶۱۷.امام على عليه السلام :توفيق، نخستين نعمت است.
۶۶۱۸.امام على عليه السلام :هيچ كوششى بدون توفيق سود نمى بخشد.
۶۶۱۹.امام على عليه السلام :توفيق، اساس خوشبختى است.
۶۶۲۰.امام على عليه السلام :هيچ رهبرى چون توفيق نيست .
۶۶۲۱.امام على عليه السلام :حفظ تجربه از توفيق [الهى]است .
۶۶۲۲.امام على عليه السلام :درنگ كردن هنگام حيرت، يكى از توفيقات است .
۶۶۲۳.امام باقر عليه السلام :نعمتى چون عافيت نيست، و عافيتى چون يارىِ توفيق .
۶۶۲۴.امام باقر عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از معناى جمله «لا حول و لا قوّة الّا باللّه » ـفرمود : معنايش اين است كه ما حول و قدرت روى گرداندن از معصيت خدا نداريم ، مگر به يارى خدا، و قوّت و توانايى بر طاعت خدا نداريم، مگر با توفيق خداوند عز و جل .
1861 ـ توفيق وبى توفيقى
قرآن:
«اگر خدا شما را يارى كند هيچ كس بر شما غالب نخواهد شد و اگر واگذاردتان چه كسى بعد از او شما را يارى خواهد كرد؟ و مؤمنان بايد فقط به خدا توكّل كنند».
حديث :
۶۶۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به وسيله گناهان، خذلان برگنهكار مستولى مى شود تا جايى كه او را در گناهانِ بزرگتر مى اندازد.
۶۶۲۶.امام على عليه السلام :توفيق، مددكار خرد است و خذلان (يارى نرساندن خدا) مددكار نادانى.
۶۶۲۷.امام على عليه السلام :اى مردم! هر كه خدا را مرشد و خيرخواه خود بگيرد، توفيق يابد و هر كه گفتار او را راهنماى خويش قرار دهد، به راه و آيينى كه استوارتر است رهنمون شود؛ زيرا كه پناهنده خدا در امان است و دشمن او در هراس.
۶۶۲۸.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «توفيق من جز به [يارى ]خدا نيست» و آيه «اگر خدا شما را يارى كند هيچ كس بر شما غالب نخواهد شد و اگر واگذاردتان چه كسى بعد از او شما را يارى خواهد كرد؟ و مؤمنان بايد فقط به خدا توكّل كنند» ـفرمود : هرگاه بنده طاعتى را كه خداوند عزّوجلّ بدان فرمان داده است انجام دهد، عمل او موافق فرمان خداوند عز و جل مى باشد و بدين سبب بنده را موفّق ناميده اند و هرگاه بنده بخواهد در موردى نافرمانى خداوند كند و خداى تبارك و تعالى ميان او و آن معصيت حايل شود و در نتيجه بنده آن را مرتكب نشود اين ترك گناه او به توفيق خداوند تبارك و تعالى بوده است. اما هرگاه جلو او را از آن معصيت نگيرد و به حال خود رهايش كند تا مرتكب آن گناه شود، خداوند او را واگذارده و ياريش نرسانده و توفيقش نداده است.
