حديث :
۲۴۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گناهان كبيره عبارتند از : شرك ورزيدن به خدا ، آزردن پدر و مادر ، قتل نفس (آدم كشى) و سوگند دروغ عمدى [براى ضايع كردن حقوق ديگران و خوردن مال مردم] .
۲۴۱۴.امام على عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از بزرگترين كباير ـفرمود : ايمن و غافل بودن از مكر (عذاب و مهلت) خدا ، مأيوس شدن از گشايش خدا، و نوميدى از رحمت خدا .
۲۴۱۵.امام صادق عليه السلام :گناهان كبيره هفت تاست : كشتن عامدانه مؤمن ، تهمت زدن به زن پاكدامن ، فرار از ميدان جهاد با دشمن ، تعرّب بعد از هجرت ۱ ، خوردن به ناحق مال يتيم ، رباخوارى بعد از دانستن [حرمت آن] و هر چيزى كه خداوند به سبب آن آتش دوزخ را واجب كرده است .
775 ـ اصرار بر گناه
قرآن :
«و آن كسان كه چون مرتكب كارى زشت شوند يا به خود ستمى كنند ، خدا را ياد مى كنند و براى گناهان خويش آمرزش مى خواهند و كيست جز خدا كه گناهان را بيامرزد؟ و چون به زشتى گناه آگاهند در آنچه مى كردند پاى نفشارند» .
حديث :
۲۴۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :با استغفار، كبيره نباشد و با اصرار، صغيره . ۲
۲۴۱۷.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه« . . . بر آنچه مى كردند پاى نفشارند»ـفرمود : اصرار بر گناه اين است كه بنده گناه كند و آمرزش نطلبد و در فكر توبه هم نباشد . اين است اصرار [بر گناه] .
ر .ك : آمرزش خواهى (از خدا) ، باب 1433 .
776 ـ شاد شدن به گناه
۲۴۱۸.امام على عليه السلام :هر كه از نافرمانى خداوند لذّت برد، خداوند او را به خوارى افكند .
۲۴۱۹.امام زين العابدين عليه السلام :از شاد شدن به گناه بپرهيز، كه شاد شدن به گناه از ارتكاب آن بدتر است .
777 ـ آثار گناهان
۲۴۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گناه براى غير گنهكار [نيز ]شوم است ؛ [زيرا] اگر با گنهكار مخالفت كند ، گرفتار شود ، اگر از او غيبت كند گنهكار شود و اگر به گناه رضايت دهد، در آن شريك شود .
۲۴۲۱.امام على عليه السلام :اشكها نخشكيد، مگر به سبب سختدلى و دلها سخت نشد، مگر به سبب كثرت گناه .
۲۴۲۲.امام زين العابدين عليه السلام :گناهانى كه بارش آسمان را باز مى دارند عبارتند از : قضاوت ظالمانه قاضيان ، شهادت دروغ، و كتمان شهادت .
۲۴۲۳.امام باقر عليه السلام :هيچ سالى كم بارش تر از سال ديگر نيست ، بلكه خداوند باران را هر جا كه خواهد مى باراند . [اما ]هر گاه مردمى مرتكب گناهان شوند ، خداوند عز و جل بارانى را كه براى آنان مقدّر كرده بود، از ايشان باز دارد .
۲۴۲۴.امام صادق عليه السلام :هر گاه آدمى گناهى كند نقطه سياهى در دلش پديد مى آيد . اگر توبه كرد آن نقطه پاك مى شود و اگر باز هم گناه كرد آن نقطه بزرگتر مى شود ، تا جايى كه همه دلش را فرا مى گيرد و زان پس هرگز روى رستگارى را نمى بيند .
