۳۶۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[گاه] بنده نماز مى خواند، اما يك ششم و يك دهم آن هم برايش نوشته نمى شود ؛ تنها آن مقدار از نماز بنده به حساب مى آيد كه با شناخت و توجّه همراه باشد .
۳۶۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دو ركعت نماز سبك اما همراه تفكر ، بهتر است از شبى را تا به صبح نمازگزاردن .
۳۶۲۹.امام باقر و امام صادق عليهماالسلام :تنها آن مقدار از نمازت بهره توست كه با توجه قلبى همراه باشد . پس ، اگر كسى در همه نماز سهو كند (حواسش بكلى پرت باشد) يا از اداى آن غفلت ورزد (به وقت نگزارد) آن نماز مچاله و به صورت صاحبش پرت مى شود.
۳۶۳۰.امام صادق عليه السلام :هر كه دو ركعت نماز بخواند و بداند در آنها چه مى گويد ، نمازش كه تمام شد گناهى ميان او و خداوند باقى نماند .
1135 ـ كسى كه نمازش نماز نيست
۳۶۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه ركوع و سجود نماز را كامل به جا نياورد ، نمازش نماز نيست .
۳۶۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه در نماز كارى كند كه بداند در طرف راست و چپ او كيست ، نمازش درست نيست .
۳۶۳۳.امام صادق عليه السلام :كسى كه زكات ندهد ، نمازش نماز نيست .
۳۶۳۴.امام صادق عليه السلام :نماز حاقن و حاقب و حازق نماز نيست ؛ حاقن كسى است كه بولش گرفته و حاقب كسى است كه غائطش گرفته و حازق كسى است كه پايش از پاى افزار در فشار است .
1136 ـ نهى از كاهلى در نماز
قرآن :
«همانا منافقان با خدا نيرنگ مى كنند و حال آن كه او با آنان نيرنگ خواهد كرد و چون به نماز ايستند كاهلانه برخيزند ، با مردم ريا مى كنند و خدا را جز اندكى ياد نمى كنند» .
حديث :
۳۶۳۵.بحار الأنوار:در حديث معراج آمده است : اى احمد! از سه بنده در شگفتم : [اوّل] بنده اى كه به نماز مى ايستد و مى داند دست به سوى چه كسى برمى دارد و در برابر چه كسى ايستاده است ، اما خواب آلود است ...
۳۶۳۶.امام على عليه السلام :هرگاه در حال نماز خواب بر تو غلبه كرد ، نماز را قطع كن و بخواب ؛ زيرا در چنان حالى نمى دانى كه خودت را دعا مى كنى يا نفرين .
۳۶۳۷.امام باقر عليه السلام :با حالت كسل و خواب آلود و سنگين به نماز نايست ؛ زيرا اينها از خصلتهاى نفاق است و خداوند مؤمنان را از اين كه در حالت مستى ؛ يعنى مستى خواب ، به نماز ايستند نهى كرده است .
ر.ك : عنوان 344 «تنبلى» .
1137 ـ مواظبت بر اوقات نماز
قرآن :
«واى بر نمازگزارانى كه از نمازشان غافلند» .
«و كسانى كه بر نمازهايشان مواظبت مى كنند . آنان همان وارثانند ، كسانى كه بهشت برين را ارث مى برند و جاودانه در آن خواهند ماند» .
