125 ـ فضايلى كه بالفظ «همانا من»آغاز مى شود
۳۹۲.امام على عليه السلام :همانا من، شما را به طاعتى وا نمى دارم مگر آن كه خود جلوتر از شما آن را انجام مى دهم و از گناهى باز نمى دارم جز آن كه خودم پيش از شما از آن باز مى ايستم.
۳۹۳.امام على عليه السلام :اى مردم! همانا من در ميان شما مانند هارونم در ميان فرعونيان و همچون باب حطّه ام در ميان بنى اسرائيل و چونان كشتى نوح عليه السلام در ميان قوم نوح، منم آن «نبأ» اعظم و آن صدّيق اكبر. و بزودى آنچه را وعده داده شده ايد خواهيد دانست.
۳۹۴.امام على عليه السلام :همانا من هرگز از ميدان جنگ و جهاد نگريخته ام و هيچ كس به پيكار من نيامد مگر آن كه زمين را از خونش سيراب كردم.
126 ـ فضايلى كه با لفاظ «من» آغاز مى شود
۳۹۵.امام على عليه السلام :منم كه دنيا را خوار و بيمقدار شمردم.
۳۹۶.امام على عليه السلام :من يار و برادر مهربان پيامبر خدايم و پيشگام در اسلام و شكننده بتها و ستيزنده با كافران و براندازنده دشمنان دين.
۳۹۷.امام على عليه السلام :من پرچم هدايتم، و پناهگاه پرهيزگارى، و جايگاه سخاوت، و درياى جود و جوانمردى، و كوه خِرد.
۳۹۸.امام على عليه السلام :من از جانب خدا قسمت كننده بهشت و دوزخم . هيچ كس وارد آن نمى شود مگر به تقسيم من. منم فاروق اكبر (بزرگترين جداساز حق و باطل)، منم امام مردم پس از خودم، و اداكننده از جانب كسى كه پيش از من بود (يعنى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ).
۳۹۹.امام على عليه السلام :من پيشواى مؤمنانم و مال و دارايى ، زمامدار فاجران .
۴۰۰.امام على عليه السلام :من رهنمايم، من رهيافته ام. پدر يتيمان و مستمندانم ، سرپرست بيوه زنانم، پشت و پناه هر ناتوانى هستم و مأمن هر وحشتزده اى؛ من رهنماى مؤمنان به سوى بهشتم، ريسمان استوار خدايم، حلقه و دستاويز محكم خدايم و كلمه تقوا؛ من چشم خدايم و زبان راستگوى او و دست او.