پرتويى از مناجات موسى با خدا

اين روايتِ مسند حضرت عبدالعظيم در سيره دلدادگان وادى عشقِ الهى بسيار آموزنده است. وى از حضرت جوادالأئمه، از پدرانش از امام باقر(ع) نقل مى كند:

منظورش مكتبها و فرقه هاى انحرافى است كه همواره بر محور خودخواهى بوده و هست.
نيز از امام باقر(ع) در تفسير آيه شريفه: «كذَّبُوا بِ آياتِنا كُلِّها»،^۱ چنين نقل مى كند:

۰.يعنى الأوصياء كلّهم؛ ^۲ منظور از تكذيب آيات خدا، نپذيرفتن اولياى خداست، تمامى آنان.

2. محبت الهى

سير زندگانى عبدالعظيم و مهاجرتش از زادگاه و ديار آبا و اجدادى و دست شستن از نعمتها و امتيازهاى وطن و ايثار و فداكاريهاى فراوان در راه خدا، انسان را به ياد ياران مخلص پيامبر(ص) مى اندازد كه براى خدا هجرت كردند و با دست خالى و پاى برهنه و دل كندن از كسب و كار و خانه و زندگى در جمع خويشان و گزينش آينده اى پرخوف و خطر، نقد جان بر كف اخلاص نهادند و دل در گروِ محبت خدا نهادند.
راستى اگر ايمان و محبت خدا نبود، چگونه قابل تصور بود كه ايشان خود را به آب و آتش زند و از مدينه به عراق و از آن جا به رى برسد.
اينك نگاهى به برخى از روايات مسند حضرت عبدالعظيم مى اندازيم.

۰.قال رسول اللّه(ص) للناس و هم مجتمعون عنده: أحبّوا اللّهَ لِما يَغْدُوكم به مِن نِعَمة، و أحبّوني للّه تعالى، و أحبّوا قرابتي لي؛ ^۳

۰.به خدا عشق بورزيد، زيرا هر روزه به شما نعمت مى دهد و مرا براى خدا دوست بداريد و به نزديكانم براى من محبت كنيد.

اين روايت، تفسير آيه هاى شريفه قرآنى در باب محبت است؛ مانند: «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ»^۴ و آيه شريفه «والَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبَّّا لِلّهِ».^۵