اين عنوان، غالباً براى كتابهايى انتخاب مى شود كه اعمال عبادى بندگان در شبانه روز را بيان مى كند و گوياى محتواى آن است.
در رساله صاحب بن عباد سندى براى اين كتاب -كه انتساب اسمى و محتوايى كتاب را به حضرت عبدالعظيم اثبات كند وجود ندارد؛ همچنان كه آثار قطعى قابل توجه درباره اين موضوع هم در روايات موجود از حضرت عبدالعظيم ديده نمى شود.
همچنين، كتاب اول نيز كه شيخ طوسى عنوان آن را ذكر نكرده و مرحوم نجاشى نام آن را هم تصريح كرده، موجود نيست؛ اما با توجه به اسناد ايشان به حضرت عبدالعظيم، انتساب كتاب به ايشان ثابت است.
همچنين در روايات موجود آن حضرت، دو روايت به سند همگون از خطبه هاى على(ع) نقل شده كه يكى در امالى شيخ صدوق وديگرى در امالى شيخ طوسى نقل شده است.
در روايتى كه در امالى شيخ صدوق آمده، جريان خانه خريدن شريح قاضى به هشتاد دينار نقل شده كه پس از آن، اميرالمؤمنين او را خواسته، ضمن مؤاخذه از خريد خانه گران، وى را موعظه كردند و از دنياطلبى بازداشتند. ^۱ اين روايت در نامه هاى نهج البلاغه نيز موجود است. ^۲
اما روايت ديگر كه در امالى شيخ طوسى آمده، در نهج البلاغه موجود نيست. آن روايت نيز به نقل از شريح قاضى است كه موعظه امام على(ع) براى اصحابشان درباره ياد آخرت و دورى از مال پرستى و بيان حالات انسان پس از مرگ است. ^۳
بنابراين، انتساب كتاب خطب اميرالمؤمنين(ع) به آن حضرت، مستند و قابل اثبات است.

عبدالعظيم و ايمان و تقواى او امرى نيست كه اثبات آن نياز به استشهاد به اين روايات ضعيف داشته باشد. ^۱
همچنين شيخ عبداللّه مامقانى در تنقيح المقال تصريح مى كند كه:
علت اينكه محدثان وفقها به توثيق وى تصريح نكرده اند، ازاين روست كه جلالت و بزرگوارى وى مانع از اين است كه تعبير «ثقه» را درباره وى ذكر كنند. ^۲

گفتار سوم. تأليفات حضرت عبدالعظيم

مرحوم نجاشى در كتاب رجالش -كه در موضوع فهرست نام مؤلفان شيعه تأليف شده از حضرت عبدالعظيم حسنى نام برده وكتاب خطب اميرالمؤمنين(ع) رابه وى نسبت داده است.
وى در پايان شرح حال وى نيز سند خودش را به روايات آن حضرت، از طريق استادش، ابن نوح، به احمد بن محمد بن خالد و او به حضرت عبدالعظيم مى رساند. ^۳ شيخ طوسى نيز -كه موضوع كتاب فهرستش معرفى مؤلفان و مصنفان شيعه است از آن حضرت نام برده و مى گويد: «له كتاب» و سپس سند خودش را به احمد بن ابى عبداللّه برقى مى رساند كه او از حضرت عبدالعظيم نقل حديث مى كند. ^۴
صاحب بن عباد در رساله اى كه در زمينه احوال حضرت عبدالعظيم تأليف كرده مى نويسد:
له كتاب يسمّيه كتاب يوم و ليلة. ^۵