همچنين محمّد بن ابى عبداللّه الكوفى در كتب رجال توثيق نشده است، گرچه تضعيفى نيز برايش مكتوب نيست. ۱
3. از سوى ديگر در حوزه مسائل معرفتى و اخبار از حقايق، خبر واحد صحيح السند نيز اعتبارى ندارد؛ چرا كه اين حوزه از مسائل تعبد بردار نيست. ۲
خلاصه آنكه راهى براى پى بردن به صدور و انتساب اين حديث در دست نيست.
پرسش دوم
در اين حديث، يازده نكته درباره رفتار زنان ذكر شده است. پنج مطلب به زنان اختصاص دارد: 1. حجاب، 2. بيرون رفتن از منزل، 3. امتناع از بستر همسر، 4. آرايش و خودآرايى، 5. عرضه خويش بر مردان.
و شش مطلب ديگر از رفتارهاى مشترك است؛ يعنى در رفتار مردان و زنان، يكسان ديده مى شود. آنها عبارت اند از: 1. زنا، 2. همسرآزارى، 3. پليدى و پلشتى، 4. قوّادى، 5. سخن چينى و دروغگويى، 6. آواز خوانى و حسادت.
سؤال اين است كه چرا در اين رفتارهاى مشترك، فقط زنان گنهكار منظور شده اند، با آنكه رسول خدا اين سخنان را در برابر حضرت على(ع) و فاطمه(س) بيان مى كرد، آيا اين رفتارها از مردان سر نمى زند، آيا مى توان گفت اين رفتارها در زنان بيشتر است؟ به سخن ديگر، چرا رسول خدا از مردانى كه به چنين گناهانى آلوده شده و كيفر مى ديدند، خبر نداد؟
گذشته از آنكه حرمت برخى از آن موارد پنجگانه به صورت مطلق در بحثهاى فقهى مورد ترديد است.
